Dhe Lasgushi foli: "I nderuari zot Cordignano - më falni, por unë s'di të
shprehem në gjuhë fetare - më dëgjoni. Ju në një koment kritik që keni bërë mbi
poemën "Skënderbeu" të Naim Frashërit, keni thënë se ky poem është artistikisht
i pavlefshëm; keni thënë se versi i përdorur n'atë poem ësht shtat rokshi; që
ë-ja në shqipe*) ësht e pa prononcueshme s'formon rokje; keni thënë se e vetmja
pjesë e vlerëshme e atij poemi ësht ajo kur në armë-pushimin Heroi ynë vendos
dhe martohet. Po prap keni shtuar e thënë se edhe këtu bukurija e artit humbet
nga shkaku i ndjenjës së qelbët të dashurisë që dominon shpirtin e Heroit! Oh,
z. Cordignano, sa gabime, sa gabime! Poemi "Skënderbeu" i të madhit Naim
Frashëri përmban thesare artistike të pa-çmuarshmë që çdo shpirt shqiptari dhe
intelekt artisti lehtazi i zbulon! Poemi "Skënderbeu" o zoti Fulvio Cordignano,
nuk ësht shkruar në shtat rokshin por në tetë, sepse versi epik shqiptar ësht
tet rokshi, dhe ë-ja në shqip ka fonàtë plotë..."
"Oh këtë nuk e dija" - pret Fulvio Cordignano me zë të hollë dhe të ...
turpëruar.
"Ju e cilësoni," - vazhdon me rrëmbim Lasgush Poradec, "ndjenjen e dashurisë së
qelbët! Por nuk dini, o zoti Fulvio Cordignano, që dashuria ësht ajo ndjenje
sublime dhe hyjnore që lumturon njerin? Nuk e dini që dashuria ësht hovi kozmik
që u jep jetë jetave? Nuk e dini që pa ndjenjën e dashurisë eksistenca jonë
ësht e varfër dhe e kotë? Nuk e dini që dashuria ësht dielli i shpirtit? Nuk e
dini se po të mungojë dielli shuhet çdo krijesë? Oh, qysh nuk e dini, o z.
Cordignano, që Krishti i juaj vet ka thënë "Shumëzohuni!"? Kjo fjalë a nuk
mbërthen në kuptimin e thellë të sajë gjithë shprehjen më të lartë të
dashurisë?"
*) Nuk kupton se qënia e "ë"-së në të folurit toskërisht, është sot një zë i
domosdoshmë me një jetë plotërisht të gjallë - i domosdoshëm dhe aq i gjallë sa
dhe "a"-ja në gjuhën sanskrite, se vlera e saj e ka shpjegimin në histori, në
gjuhësi, në semantikën dhe estetikën e gjuhës s'onë përgjithërisht, të
toskërishtes veçanërisht, dhe se nga ky shkak asnjë fije dyshimi s'mund të na
shkojë ndër mënd e të themi se "Skënderbeu" i Naimit është shtatë-rokës.
(Sjellë nga e bija e poetit, Marie Gusho)