E kam lexuar shume here kete vjershe dhe tani qe e lexova perseri permallohem dhe ndihem sikur e kam lexuar per here te pare. Vargjet e kesaj vjershe te prekin thelle ne shpit dhe loti papritur me rreshqet ne faqe.Dhimbja qe ndiejme kur humbim nje njeri te dashur nuk kalon kurre,por ajo shtohet dhe me shume me kalimin e viteve.Eshte nje dhimje qe e kam provuar dhe une kur u nda nga jeta babai im i dashur Uke Lushaj, nje dhimbje qe nuk lehtesohet kurre por qe na shoqeron deri ne fundin e jetes tone. Fotoja me veshje popullore qe je ti dhe babi,nje kujtim shume i bukur.
Suksese ne botime te tjera.
Perqafime Ejona.