Fotoja: Me kostume kombetare, me vëllain Ukën
- Përkujtimore për vëllain tim të vogël, Beqirin-
Shpirtin, ...në Kukës të Vjetër,
Varrin, ... te Blini në Gri,
Plot 50 vjet i dashtun Beqir,
Nuk u shterrue loti për Ty!
...!
...Me kurreshtje i ndiqnim lajmet,
Përnatë, këtu e para 30 e sa vjet,
Tek mbushej liqeni i Fierzës,
Kukësi i Vjetër në rrënoja mbet.
Përmbytjen e qytetit të Veriut,
(Si një legjendë e kujtoj dhe sot),
Po e prisnim në mënyrë festive,
Ndërsa nanës i ranë dy pika lot!
Le të mbytet! e ngriti zanin ajo,
Tuj ba me gisht, nga televizori,
Aty lash shpirtin e djalit 8-vjeçarë, 1)
Hajnishtvdekja prej dorës ma mori!
Për herë të parë në jetën e Kullës,
Në odën e burrave, në kat të dytë,
Fjala e nanës e vendosi qetësinë,
Të gjithë si "në faj", i rrxuem sytë!
Si Drinat mbrapa, kthehet kujtesa,
...Qershori, (i qershive ), i vitit "˜59,
Mësues Xheladini përlotë nekrologjinë, 2)
...Dëftesën, Beqirit tuj ja dhanë!
Fotoja me motrën e vogël, Ç'banen (-At' vit që vdiq vëllai Beqiri 8-vjeçar, na lindi një motër e vogël, e cila, (nga dhimbja për Beqirin), mori emrin e pameritur Ç'bane!- ...! )
Mbas kaq e kaq vitesh, me shokë e miq,
Kur rrij në Rexhepaj, (sotKukësi i Ri)
Dhimbja për vëllaun "asht lidhur nyje",
Breg dy Drinave..., të Bardhë e të Zi.
Gjithëherë, kur kaloj mbi atë liqen,
Sidomos, mbi ish-shehrin e Vjetër,
Trupin e ha, si me drithërima,
Shtratdrinit, them ja letoj peshën!
Kur liqeni, (nga thatësira) bjen shumë,
Ish-spitali i ish-qytetit del mbi zall,
Papritmas (e padashur), e mashtroj vehten:
"Bane Zot andërr": Vëlla a mos je gjallë? 3)
...!
Shpirtin, ...në Kukës të Vjetër,
Varrin, ... te Blini në Gri,
Plot 50 vjet i dashtun Beqir,
Nuk u shterrue loti për Ty!
./.
1) Beqir Sadik Lushaj: Vëllai i vogël i autorit të librit, i cili, sapo kish mbaruar klasën e parë në shkollën fillore GriTropojë, mbas një aksidenti, (bjen nga pema, duke mbledhë qershia), dërgohet në spitalin e Kukësit, por, megjithëse hyn në sallë të operacionit, me këmbët e veta, (e, me gjithë përpjekjet e mjekëve të nderuar), nuk paska qenë e thanë që të dali i gjallë!
2) Duheshin edhe dy ditë të shpërndaheshin dëftesat, por, Xheladin Gjonaj, ish-mësuesi i shkollës fillore Gri, ia solli atë, Beqirit, (me të gjithë notat pesa), në ditën e varrimit, ku edhe mbajti nekrologjinë e ish-nxanësit të tij !
3) "Bane Zot andërr!" shprehje popullore për gjëra që (në fakt), kanë ndodhur, por , njeriu, nuk don t'i besojë kurrë si realitet. ...Pra, shkurt, për të papranueshmen.
-------------------------
(Vjersha është nxjerrë nga libri "Pengjet", faqe 82-84)
-Për Zëri i Shqiptarëve, nga NJ, USA Qershor 2012-
Comments (1)
Dërgoja shokut
Printo
