VOAL - Online Zëri i Shqiptarëve - POLITIKAT IZOLACIONISTE E BËJNË KËRCËNIMIN E TERRORIZMIT EDHE MË TË MADHNga RICK PERRY*, Washington Post

Si veteran, dhe si guvernator i cili e ka mbështetur vendosjen e trupave të Gardës Kombëtare të Teksasit në Irak dhe Afganistan, mund t'i kuptoj emocionet përtej izolimit. Shumë njerëz janë të lodhur nga lufta, dhe kërkesa për t'u tërhequr është një reagim i natyrshëm, njerëzor. Për fat të keq, ne jetojmë në një botë ku politika izolacioniste vetëm do të rrezikojë sigurinë tonë kombëtare edhe më tej.

Kjo është arsyeja pse është shkurajuese të dëgjosh shokët republikanët, të tillë si senatori Rand Paul (Këntaki), të sugjerojnë se vendi ynë duhet të injorojë atë që po ndodh në Irak. Problemi kryesor me këtë argument është se kjo do të thotë të injorosh kërcënimin e thellë që grupi i cili tashti e quan veten shteti islam paraqet në Shtetet e Bashkuara dhe në botë.

Në shtetin islam, i cili u bë realitet në Siri dhe tashti kontrollon territor të bollshme, armë dhe të holla më shumë se Siria dhe Iraku, bota po përballet me një version edhe më të radikalizuar të ekstremizmit islamik se Al Kajda. Ky grup është i mirëtrajnuar, teknologjikisht i sofistikuar dhe i aftë në rekrutim, ku mijëra njerëz me pasaporta evropiane luftojnë në anën e tij, si dhe disa amerikanë.

Kjo paraqet një kërcënim real për sigurinë tonë kombëtare - për çka Paul duket çuditërisht i verbër - për shkak se cilido nga këta pasaportmbajtës thjesht mund të blejë një biletë avioni dhe të shfaqet në Shtetet e Bashkuara madje edhe pa vizë. Kjo është veçanërisht trishtuese kur ju e konsideroni se një amerikan e ka kryer tashmë një shpërthim vetëvrasës dhe një terrrorist i stërvitur evropian dyshohet se ka vrarë katër veta në Muzeun Hebre në Bruksel.

Megjithatë Paul ende avokaton mosveprimin, duke shkuar aq larg sa të pretendojë në një editorial të muajit të kaluar në Wall Street Journal që vetë doktrinat e Presidenti Ronald Reagan do të çojnë në të njëjtin përfundim.

Por analiza e tij është e gabuar. Paulit i leverdis të mos kujtojë arritjet e mëdha ndërkombëtare të Reganit në udhëheqjen e botës me qartësi morale dhe strategjike.

Ndryshe nga mosndërhyrësit e sotëm, Regan besonte se siguria jonë dhe prosperiteti ekonomik kërkojnë angazhimin e vazhdueshëm dhe udhëheqjen jashtë vendit. Ai, si Eisenhower para tij, refuzoi të marri parasysh "profetët e rremë të të jetuarit vetëm".

Reagan identifikoi komunizmin sovjetik si një kërcënim ekzistencial ndaj sigurisë sonë kombëtare dhe vlerave perëndimore, dhe ai u përball me këtë kërcënim në çdo terren. Sot, ne i numërojmë veprimet e tij shumë vendimtare për humbjen përfundimtare të Bashkimit Sovjetik dhe çlirimin e qindra milionave nga tiranisë.
Në atë kohë, megjithatë, kishte nga ata që thanë se politikat e Reganit do t'i shtyjnë sovjetikët në luftë. Këta zëra në vend të kësaj promovuan përshtatjen dhe drojën përballë avancimit sovjetik si rruga më e sigurtë për paqe. Kjo, fatkeqësisht, është e njëjta politikë e mosveprimit që Pauli mbron sot.

Përballë avancimit të shtetit islam, Pauli dhe të tjerët sugjerojnë se mënyra më e mirë për këtë kërcënim të shekullit të 21-të është të mos bëhet asgjë. Unë personalisht nuk besoj në një politikë të jashtme prit-dhe-shih për Shtetet e Bashkuara. Siç nuk do të besonte as Reagan.

Reagan udhëhoqi krenar në ballë të frontit, jo në bisht, dhe kur ai përcaktonte një "vijë të kuqe", bota e dinte saktësisht se çfarë do të thoshte.

Pauli është duke e vënë vijën e tij të kuqe përgjatë buzës së ujit, duke krijuar një hendek gjigand ku supërfuqitë mund të heqin dorë nga bota.

Ne kemi parë Presidentin Obama të përcaktojë linjat e tij të kuqe, por bota e di deri tashti se kjo është një marifet retorik apo dredhi negociuese dhe jo një premtim për veprim. Ky lloj i hutuar dhe pasiv i udhëheqjes iu mundësoi grupeve të tilla si Shtetit Islamik të rriten dhe të luajnë role të mëdha në rilindjen e terrorit. Kjo ia ka bërë të mundur edhe Al Kajdës të rigrupohet.

Si pasojë, nuk ka opsione të mira në Irak apo Siri. Dritarja për të formësuar ngjarjet për më mirë kaloi vite më parë. Zgjedhjet e krimbura me të cilat përballemi sot janë çmimi i lidershipit të dështuar. Megjithatë, presidenti mund dhe duhet të bëjë më shumë me komunitetet tona ushtarake dhe të zbulimit për të ndihmuar që të dëmtojë shtetin islam. Asistenca kuptimplotë mund të përfshijë inteligjencën, mbikëqyrjen, misionet e zbulimit dhe sulmet ajrore.

Pas sulmeve të 11 shtatorit 2001, shumë drejtues të sigurisë kombëtare u ankuan për faktin se nuk ishte bërë më shumë për të gjetur Osama bin Laden. Në shtetin islam, ne përballemi me atë që mund të jetë një armik edhe më i sofistikuar. Kush mund të dyshojë se bin Ladenët e tjerë nuk janë duke përgjuar në laboratorët dhe duke trajnuar bazat e këtij e territorit të sapofituar të këtij grupi?

Parë nga ky kënd, politikat e Obamës na kanë çuar sigurisht në këtë pikë të rrezikshme në Irak dhe Siri, por prirja e Paulit për izolim (ose çfarëdo termi që ai preferon) do të rritë kërcënimin e terrorizmit edhe më tej.

Duke injoruar rritjen e Shtetit Islamik dhe ngjarjet në Siri dhe Irak vtëm do të sigurojmë vetëm se do të acarohet dhe do të rritet. Shtetet e Bashkuara duhet të marrin seriozisht kërcënimin që kjo paraqet ndaj kombit tonë.

Paul është një avokat i artikuluar për pikëpamjet e tij, të cilat i ndajnë shumë njerëz në të majtë dhe disa në të djathtë. Por në botën e sotme, me kërcënimet e sotme, ne ende nuk mund "të mbajmë sytë ngulur vetëm përgjatë detit, duke nxituar të përgjigjemi vetëm pasi liria është e humbur". Ky ishte paralajmërimi i presidentit Ronald Reagan. Senatori Paul do të ishte i mençur t'i vinte veshin atij./Përktheu: SKËNDER BUÇPAPAJ
-
*Rick Perry është republikan, guvernator i Teksasit
--
Opinions

Isolationist policies make the threat of terrorism even greater

By Rick Perry July 11

Rick Perry, a Republican, is governor of Texas.

As a veteran, and as a governor who has supported Texas National Guard deployments to Iraq and Afghanistan, I can understand the emotions behind isolationism. Many people are tired of war, and the urge to pull back is a natural, human reaction. Unfortunately, we live in a world where isolationist policies would only endanger our national security even further.

That's why it's disheartening to hear fellow Republicans, such as Sen. Rand Paul (Ky.), suggest that our nation should ignore what's happening in Iraq. The main problem with this argument is that it means ignoring the profound threat that the group now calling itself the Islamic State poses to the United States and the world.

In the Islamic State, which came to prominence in Syria and now controls ample territory, weapons and cash in both that country and Iraq, the world is confronting an even more radicalized version of Islamic extremism than al-Qaeda. This group is well-trained, technologically sophisticated and adept at recruitment, with thousands of people with European passports fighting on its side, as well as some Americans.

This represents a real threat to our national security "” to which Paul seems curiously blind "” because any of these passport carriers can simply buy a plane ticket and show up in the United States without even a visa. It's particularly chilling when you consider that one American has already carried out a suicide bombing and a terrorist-trained European allegedly killed four at the Jewish Museum in Brussels.

Yet Paul still advocates inaction, going so far as to claim in an op-ed last month in the Wall Street Journal that President Ronald Reagan's own doctrines would lead him to same conclusion.

But his analysis is wrong. Paul conveniently omitted Reagan's long internationalist record of leading the world with moral and strategic clarity.

Unlike the noninterventionists of today, Reagan believed that our security and economic prosperity require persistent engagement and leadership abroad. He, like Eisenhower before him, refused to heed "the false prophets of living alone."

Reagan identified Soviet communism as an existential threat to our national security and Western values, and he confronted this threat in every theater. Today, we count his many actions as critical to the ultimate defeat of the Soviet Union and the freeing of hundreds of millions from tyranny.

At the time, though, there were those who said that Reagan's policies would push the Soviets to war. These voices instead promoted accommodation and timidity in the face of Soviet advancement as the surest path to peace. This, sadly, is the same policy of inaction that Paul advocates today.

In the face of the advancement of the Islamic State, Paul and others suggest the best approach to this 21st-century threat is to do next to nothing. I personally don't believe in a wait-and-see foreign policy for the United States. Neither would Reagan.

Reagan led proudly from the front, not from behind, and when he drew a "red line," the world knew exactly what that meant.

Paul is drawing his own red line along the water's edge, creating a giant moat where superpowers can retire from the world.

We have seen President Obama draw his red lines, but the world knows by now that this is a rhetorical device or negotiating ploy rather than a promise of action. This kind of confused leadership and passivity enabled groups such as the Islamic State to grow and play major roles in terror's resurgence. It has also enabled al-Qaeda to regroup.

As a consequence, there are no good options in Iraq or Syria. The window to shape events for the better passed years ago. The lousy choices we face today are the price of failed leadership. Nonetheless, the president can and must do more with our military and intelligence communities to help cripple the Islamic State. Meaningful assistance can include intelligence, surveillance and reconnaissance sharing and airstrikes.

In the aftermath of the attacks of Sept. 11, 2001, many national security leaders lamented the fact that more hadn't been done to track down Osama bin Laden. In the Islamic State, we face what could be an even more sophisticated enemy. Who can doubt that other bin Ladens are lurking in the labs and training grounds of this group's newly gained territory?

Viewed together, Obama's policies have certainly led us to this dangerous point in Iraq and Syria, but Paul's brand of isolationism (or whatever term he prefers) would compound the threat of terrorism even further.

Ignoring the growth of the Islamic State and events in Syria and Iraq will only ensure that the problem will fester and grow. The United States needs to take seriously the threat this presents to our nation.

Paul is an articulate advocate for his views, which are shared by many on the left and some on the right. But in today's world, with today's threats, we still cannot "take blind shelter across the sea, rushing to respond only after freedom is lost." That was President Reagan's warning. Sen. Paul would be wise to heed it.