Burimet kryesore që tregojnë për jetën e tij janë katër ungjij, shkruar nga Mateu, Marku, Luka dhe Gjoni. Kërkimet historike mbi figurën e Jezuit zënë fill në letrat e Shën Palit në Aktet e Apostujve. Dijetarët në përgjithësi pajtohen në njohjen e figurës së tij historike.
Sipas tregimit të Lukës, në ungjillin e tij, një virgjëreshë me emrin Maria, e fejuara e Zefit, pasardhës i Mbretit David, pati në Nazaret të Galileas (në kohën e mbretit Herod i Madh) një vizitë nga engjëlli Gabriel, i cili ia shpalli ngjizjen e Jezuit. Lindja e Jezuit (edhe sipas shkrimeve të Lukës, edhe sipas shkrimeve të Mateut) ndodhi në Betlehem të Judesë. Megjithatë në epokën moderne studiuesit laikë dhe fetarë kanë hamendësuar se Nazareti është vendlindja e tij.
Nuk dihet me saktësi data e lindjes së Jezuit. Sipas traditës data e Lindjes do të ishte 25 dhjetori. Një saktësim më i plotë e lidh lindjen e tij me vitet e fundit të mbretit Herod i Madh, diku nga viti 7-6 i kohës së vjetër.
Në kronologjinë krishtere nuk është marrë parasysh viti zero (0): kështu që si datë njihet viti i fundit i kohës (erës) së vjetër, ndërsa Viti i Jezuit është viti i ardhshëm, që njihet si viti një (1). Kjo nuk vjen nga një gabim në llogaritje, por nga fakti se koncepti i numrit 0 hyri në Evropë nga arabët vetëm në Shekullin XIII.
Shekuj më parë, murgu Dionigi kishte propozuar numërimin e viteve të Jezuit nga lindja e Krishtit: duke mos ditur gjë për numrin 0 zgjodhi numrin 1 si numër fillimi.
Pas lindjes së Jezuit vetëm ungjilli i Mateut flet për të ashtuquajturin Manifestim, ku disa magjistarë, shpallën ardhjen e Jezuit. Mbreti Herodi i Madh, sapo vihet në dijeni për këtë dhe duke iu trembur zaptimit të fronit të tij, urdhëroi vrasjen e të gjithë fëmijëve të Betlehemit nën dy vjeç, akt i mbajtur mend si "masakra ndaj të pafajshmëve". Por Zefi u paralajmërua në ëndërr nga një engjëll dhe u largua me Jezuin dhe Marien në Egjipt. Kur vdiq Herodi i Madh, në vitin 4 të kohës së re, të tre u kthyen në Tokën e Shenjtë, duke u vendosur në Nazaret.
Ungjijtë tregojnë pastaj për predikimin e Jezuit, përqëndruar në shpalljen e ardhjes së shpejt të Mbretërisë së Qiejve dhe në Predikimin mbi Mal, realizuar me fjalime dhe fabula të shoqëruara me mrekulli. Më tej ungjijtë tregojnë për vuajtjen e tij, vdekjen në kryq, ringjalljen dhe ngjitjen në qiell.
Pjesa më e madhe e studiuesve pajtohen në përcaktimin e vdekjes së Jezuit të premten më 7 prill të vitit 30 të kohës (erës) së re, siç thuhet ndryshe, pas Krishtit.
Ungjijtë, të cilët e indentifikojnë Jezuin me Mesinë, shkruajnë se predikimet dhe vepra e Jezuit, kanë pasur një sukses të kufizuar në atë kohë. Periudha e shkurtër e predikimit të tij përmbyllet me vdekjen në kryq.
Pas vdekjes, pasuesit e Jezuit iu përmbajtën ngjalljes së tij, duke e bërë Jezuin një nga figurat që ka ushtruar më shumë ndikim në kulturën perëndimore./Elida BUÇPAPAJ
Comments (0)
Dërgoja shokut
Printo
