KUPTIMI I MËMËDHEUT Nga RITA SALIU
E Martë, 07.15.2014, 04:51pm (GMT+1)
Gabon ai që më thotë Se jam mbyllur në kutinë e atdheut Jam çelur Nga aty shoh botën time Dua ta ruaj duke e pasuruar S'e lë të epet Duke qëndruar vertikalisht Duke ju njohur të gjithëve
Forcë më jep edhe një lule në verandë Lëvizja e petaleve imiton jetën Edhe pse frymëmarrje e lodhur skamnorësh Më bën të zverdhem Dufin ma akumulon gjakun ma ngrin
Po për tokë nuk bie
Ka vjet ngrihem, shkrihem Me mallin e shqetsimin Betohem për një pllakë varri dhuruar Ndërsa vazhdoj të jetoj ashtu siç di Me frymëmarrjen time të pashitur Me tru të drobitur Të përjetuar Gjallë e vdekur
Me lule lule kudo Me lule që frymojnë shqip Me lule përjetimi Me lule histori guri
Ndjej lodhjen e shpirtit Nga llogaridhënia e pakuptimtë Që vjen si sundim i jetës
Vazhdoj të mbetem zë kumbues Poezi ligjërimi.
RITA SALIU
|