Asnjëherë nuk kam qenë në Prizren!

Nga Tirana,

                 qyteti ku jetoj

                 Prizrenin e kam më pranë se

                 Sarandën -

Nga Gjalica është

sikurse nga Valbona - Gjakova,

sikurse nga Valbona - Dragobia.

Unë edhe në Valbonë

kam qenë,

                edhe në Gjalicë,

                Dragobi...

ndërsa në Gjakovë,

në Prizren

asnjëherë nuk kam qenë.

Por kam një djalkë-bebe

7 muajsh

që emrin e ka Prizren.

Tani ai nuk flet, vetëm guget, bëlbet,

bën guga, baba, blë, nglë, klë...

por natyrisht nesër,

ai nesër për të parën gjë

do të më pyesë

          për Prizrenin.

Unë do t'i flas për rrugët

e Prizrenit,

asnjëherë pa qenë aty

sikurse për shtëpinë e Ymer Prizrenit, për tespijet e

tij, për fëmijët, zambakët e bardhë, Pagarushën,

bunarët -

Do t'i flas pa prâ,

                        me mall,

sikurse të kem jetuar gjatë atje,

sikurse flasim për gjërat e shtrenjta

që i kemi larg,

që na kanë shkuar larg...

Pastaj Prizreni i vogël

do të më thotë:

                    Eja të shkojmë në Prizren!

                    Më ço në Prizren!

Po unë...

                   unë si do t'ia bëj!?

Tiranë, 1993