ËNDRRAT E NDEZURA NË PRITË NA RRINË... Cikël poetik nga QAZIM SHEHU
E Enjte, 09.04.2014, 08:02am (GMT+1)
ZGJIMI
Fli, Kristelë e dashur,bija ime,
Në gjumin tënd shoh pafajësinë e dashurisë më të thellë,
Shoh dritën nga të largtat burime,
Ku laj ëndrrat më të bukura për ty,
Që ti t'i veshësh,
Sapo të zgjohesh.
NJË DITË
Një ditë si ditët e tjera gjithnjë e mbart një rutinë,
Ëndrrat e ndezura në pritë na rrinë,
Shkojmë dhe i shuajmë duke i pushtuar,
Në pushtim nisim për t`i shumëzuar,
Me mijëra t`i bëjmë miliona,
Gjer të rutinizohen në dështimet tona...
STUHIA
Një qiell memec shtrydh veten i lodhur,
Mbi ne.
Një qiell i dëshëruar për retë e largëta,
Pa asnjë re.
Ç`të bëjsh?Ta shkapetësh si një copë të përdorur,
Të fshijsh me të iluzionet e krijuara prej marrëzisë,
Asgjë s`mund të niset nga asgjë.
Në memecërinë e tij ai shtrydhet e shtrydhet
Lëshon një lot pa zë.
Filloi stuhia...
VESA
Mëngjesi u mbush me lumejtë e dritave të tija,
Dhe rrugët thithën zhurmat dhe lëvizjet,
Mëngjesi ritmet e panjohura dot s`i bindi.
Gjithçka shkon drejt ditës në plotëri,
enigmat e të papriturave rrinë tek një kthesë,
Mbi supet e ditës mëngjesi hedh vesën si dënesë...
MALET
Malet rrinë përballë si ushtarë të njohur,
Malet,
Një dashuri që i mbyll qiejt,
Që ëndrra jonë tek ta të ndalet...
Mos shkojë më përtej.
Ja pse më bezdisin malet...
QAZIM SHEHU
|