GJYSHIT TIM BAHRI TUFINA
Nga MARSIDA NAJDENI
E Premte, 04.25.2014, 06:51pm (GMT+1)
 Duarartë e fjalëpak,
ti o gjyshi im punëtor.
Të zhvatën,
të rropën,
të burgosën,
t'i morën të gjitha,
o gjyshi im.
Ti kryelartë,
ball' burrëror,
gjak fisnik,
nuk u ankove kurrë,
nuk u përkule kurrë.
Mbete po ai njeri
plot njerzillik,
si kur kishe dhe kur s'kishe.
Dhe unë o gjyshi im të pyesja,
"si o bab nuk u nxehe një herë?" -
Dhe pse më morën shumë,
më lanë pa gjë,
nuk më morën kurrë genin,
o mbesa ime.
Ky geni yt,
o gjyshi im,
më jep forca,
fjalet e tua ilaç i shpirtit tim në mërgim.
Sa mall për ty, për fytyrën tënde,
sa mall për bablokun shpirtqelibar.
Si u rrita,
o gjyshi im,
dhe ti s'je më,
si ikën vitet bashk,
por pa ty tani malloj.
Trembëdhjetë vjet
pa të vënë një lule mbi varr,
o gjyshi im,
vetëm shqiptari njeh të tilla dhimbje.
10 Korrik 2013
MARSIDA NAJDENI
|
Comments (0)
Dërgoja shokut
Printo
