Janë të shumtë ata që pyesin nëse ky i tanishmi është dimri më i jashtëzakonshëm, më i veçantë, apo një dimër si të tjerët, por paksa më i ftohtë se të tjerët.
Fakti mbetet fakt se në veriun e Evropës, në mënyrë të veçantë në ishujt britanikë, vala e të ftohtit është më e zgjatura në tridhjetë vjet.
Midis hipotezave (hamendjeve) të shumta të cilat qarkullojnë për ta shpejguar psenë e këtij të ftohti, njëra prej tyre i përket diellit dhe në mënyrë të veçantë "dembelisë" (plogështisë) së tij aktuale.
Ka disa vjet që regjistrohet një pakësim i njollave diellore (nga viti 2004 kanë qenë pothuaj 800 ditët pa ndonjë njollë, kundrejt një mesatareje 485 njollash diellore në ditë).
Dukuria është studiuar që nga fillimi i Shekullit të Njëzetë dhe në përgjithësi periudhat e rrallimit të njollave diellore shoqërohen me periudha të të ftohtit në Tokës
MINIMUMI MAUNDERIT
Në periudhën e përfshirë midis viteve 1645-175, e njohur si periudha e "minimumut të Maunderit", cikli diellor nuk u respektua dhe njollat diellore u zhdukën pothuaj krejtësisht.
Gjatë atyre dekadave temperaturat e planetit arriti pikërisht minimumin e fazës së quajtur "Epoka e Vogël Akullnajore), fazë e cila u kulmua në dimrin e vitit 1709, dimri më i ashpër i 550 viteve të fundit.
Ekziston, pra, mundësia që Toka ka për të shkuar drejt një periudhe të të ftohtit të madh?
Është tepër shpejt për ta thënë, sepse një raport shkak-pasojë midis aktivitetit të ulët të njollave diellore dhe periudhave të të ftohtit në tokë është ende në diskutim.:/Elida BUÇPAPAJ
Comments (0)
Dërgoja shokut
Printo
