VOAL - Online Zëri i Shqiptarëve - GURGULLON NJË GURRË NË JUGCikël poetik nga LUMO KOLLESHI

JAM ENDE NË PRILL

Jam ende në prill
E sytë më bëhen bletë,
Humbasin mes lulesh e nuk duan të kthehen në shtrat.

Jam ende në prill
E ndjek si i marrë gjelbërimin
Që ngjitet pa protezë drejt malit lart.

Jam ende në prill
Dhe sofrën u shtroj dallëndysheve,
U jap lejë të ndërtojnë foletë në ballkonin tim.

Jam ende në prill
E dritaret i hap me kanat,
Bilbilat ta djegin dhomën e gjumit.

Jam ende në prill
Dhe kuajve të erërave
Kërkoj t'u gjej një nallban.

Jam ende në prill
Dhe reve tekanjoze
Këmishat e zeza dua t'ua gris.

Jam ende në prill
Paganinin e muajve e dua
Të luajë kapriçot me mua. ...

THELLËSITË DËGJOJ

Për të parin tuaj në këmbë nuk u ngrita,
Më patë vëngër.
Në korin tuaj të shthurur nuk ulërita,
Diku thellë brenda vetes bëja rojë për një ëndërr.

U ngrita kur lëpinit jargët e kënaqësisë,
Si të ishit pas seksit në shtrat,
Maskën e shpifur të hipokrizisë
Ua çora dhe ua hodha në surrat.

U ngrita atëherë kur ishit ulur ju,
Ca të vërteta të ndaja si të arrës thelpinj,
Shtrembëruat buzët, u bëtë dru dhe hu,
Më keq akoma, u bëtë gjarprinj.

Kërkuat të më kthenit në Laokont
Me helmin që nxirrnit nga të zezat gojë.
Atë kënaqësi nuk ua dhashë e s'jua jap sot e mot,
Thellësitë dëgjoj:

Pas Laokontit gërmadhon një Trojë...

MOSMIRËNJOHJA

Mosmirënjohjen e kam pas shpine,
Dhe kokën kthej ta shikoj pak,
Si gjej për dreq një fije thinje,
Madje flokët i ndrijnë nën llak.

Veç për çudi zihem me sytë
(Kërkojnë të gjejnë diçka tjetër)
Mos vallë jam unë një Zamzë i dytë
A pas më ndjek Gregori i vjetër?

Metamorfozë!
Buçitshëm ndër veshët
Dhe porosit të djeg thimjam.
Majtas më del grua me benevrekë,
Djathtas më shfaqet burrë me fustan.

*Gregor Zamza,personazh i veprës "Metamorfoza" ...

EH, AJO ÇANTË, GJITHMONË E RËNDË
tim eti

E hapja shpesh çantën e rëndë të tim eti,
Tek i kthehej shtëpisë i lodhur në darkë,
Nuk di pse ky ves te fëmijeria ime mbeti,
Të njëjtat gjëra gjeja në atë çantë:

Një çekan i kalitur tek i njëjti kovaç,
Një tjetër më topolak, më i trashë,
Mes smilarëve majëmprehtë njëri më i gjatë
Dhe një lopatëz druri që dukej si erashkë.

Shahulli i varur në spangon lyer me dyllë blete,
Goneja që dilte gjithmonë pak nga çanta,
Ca cifla guri në fund dhe s'di pse me vete i merrte
Tok me ca thërrime dheu të mbetura nga balta.

Tani rëndoka dhe më shumë në kujtimet e mia,
Kur shoh shtëpitë e braktisura pa tym në oxhakë,
Kur ferrat diku kanë dalë mbi çatira...
Mes rënimit kërkoj ku e la gishtin e prerë im atë.

GURGULLON NJË GURRË NË JUG

Gurgullon një gurrë në vendlindjen time,
Nën korrijen me bujgër në shekuj gurgullon.
Sa herë kam shuar etjen, thellë në mendime,
Ky emër i çuditshëm në tru më çurgëron.

Gurra e Mujës e thirën të parët,
Përcjellje brez pas brezi si kodikët.
Pse të mos them pa m'u dridhur fjalët?
Këtu kanë pirë ujë dhe Muji me kreshnikët.