MOTIVE DIMRI
Cikël me poezi nga PËRPARIM HYSI
E Shtunë, 01.03.2015, 10:09am (GMT+1)
 Mbyllur brenda
Mbyllur brenda se është dimër
Por me mendje vij tek ti
Që më ishe aq e çiltër
Moj e bukura, dashuri!
Shumë gjatë jetës unë kam dashur
E veçanta ke qenë ti
Të kujtoj me zemërplasur
Të harroj? Nuk ka se si?!
Tek shoh dimrin fryn e shfryn
Dhe rigon,pandalur, shi
Zë dhe shpirti më mbërdhin
Po ku je, moj mike, ti?
Vite kemi pa u parë
Humbur pa nam e nishan
Ende- ende unë kam mall
Po ti "ison" vallë ma mban?!
Tek shoh fshatin *
Jam ngjitur lart mbi kodër
Vështrimin hedh mbi timin fshat!
Bobo! Sa qenka bërë i vogël!
Dhe mbushem me inat.
Dikur ka patur mbi tridhjetë shtëpi
Tani kanë mbetur veç tre!
A s'është për t'ia marrë me oi?
A s'është për të pyetur:-Pse?
Kjo pyetje e ka dhe një përgjigje
Dhe kujen unë nuk e vë kot
NJerëzit janë vënë në ikje
"Arratinë" kanë marrë nëpër botë.
Kjo ikje nga fshati nuk më pëlqen
Sikur:"Ik të ikim,se na zunë?!!!"
Nga mendja bëhem krejt ujem
Nga shpirti, më zë si me shkumë.
* Petova e re në Fier që nuk ekziston më.
Ninull për vete*
Mbrëmë, në mesnatë, shpëtova në fill
M'u shfaq një luvgat (mos qe xhebarai?)
Mend më iku gjuha, aq zura të dridhem
Epo, u pa puna:- Të iki, të pirdhem!
Doja që të flisja. Të linte "luvgati?!"
Dhe po përpëlitesha,sikur erdhi sahati!!!
Kokën vija nga këmbët dhe këmbët nga koka
Dhe më dridheshin dhëmbët, nga dridhje të forta.
Po ç'qe ky "kusur" që befas më gjeti?
Dhe bëj unë sikur, nuk trembem laneti.
Mirëpo nuk qe e lehtë (kishin marrë vendim:
-Rrojte sa dsh vet, pra:- Mbathja, Përparim!
Zura të ngul këmbë, nuk doja të ikja
Vete ha me dhëmbë,se mos zgjohej Sika?! **
Pa ndeza dhe dritën. Llamburiti drita
"Luvgati" me vrap ikën. -Ç'bën, më pyeti Sika.
As i dhashë shpjegim, ngrihem nga krevati
Tani jam bërë trim,se iku "luvgati"
Vij tutej-t'hu (ja shpëtova prapë)
Mos ju ndodhtë ju! Eh, ç'natë e praptë!
* më ka ndodhur në dhjetor 2011 dhe u përsërit këtë javë.
** Imeshoqe
"Xixa" në dimër
Mu si vadhëz e zbardhëlluar
Para sysh: portreti yt!
Sa e shoh! Më ke mrekulluar
Them me vete:- Ku je, shpirt?
Vij si zog e mbrrij tek ti
Dhe trokas me sqep mbi xham
Opopo! Ç'mrekulli!
Shpirt! O shpirt! Si nuk bën bam?!
Hapet dera dhe pastaj
Ç'janë këto britma lemerie?!!!
Përjetoj dhe s'e kam kollaj
Më mpive, mike! Më mpive!
Tiranë, 25 -30 dhjetor 2014
PËRPARIM HYSI
|
Comments (0)
Dërgoja shokut
Printo
