Sali Berisha, i gërryer nga tetë vjetët në krye të pushtetit ekzekutiv dhe me
një skuadër qeveritare gati të shpartalluar, është kapur pas rrugëve, me
shpresën se do të mbetet në pushtet edhe për një mandat tjetër. Përtej kulturës
së opozitës për mohimin e gjithçkaje, ne duhet të pranojmë pa më të voglën
mëdyshje se, nëse ka një punë për të cilën kjo qeveri dhe vetë Sali Berisha do
të mbahen mend, do të jetë pikërisht infrastruktura. Sistemi rrugor është
përmirësuar në përmasa historike, duke iu referuar gjendjes dhe mundësisë
ekonomike të vendit.
Por a mjafton kjo, pra a mjafton ndërtimi i
infrastrukturës që Sali Berisha të qëndrojë në pushtet? A do ta shpëtojnë atë
tunelet, qoftë edhe ata që e zvogëlojnë akoma më shumë Shqipërinë në aspektin e
komunikimit mes qyteteve? Padyshim që jo! Sali Berisha nuk do të qëndrojë dot
në pushtet, sado të përurojë tunele dhe rrugë, anembanë vendit. Padyshim që
shqiptarët janë sot më komodë në udhëtimin e tyre, kursejnë kohë dhe fitojnë më
shumë para duke lëvizur mallrat e tyre drejt tregjeve më kosto më të ulët. Por
sërish shqiptarët nuk do t'ia besojnë drejtimin e vendit për një mandat tjetër.
Jo se do të mbështesin ndonjë program të opozitës si më të mirë, por thjeshtë
ata do të votojnë kundër Sali Berishës. Dhe, kur ne ulemi të analizojmë arsyet
se përse duhet të fitojë njëra palë apo tjetra, padyshim që duhet të
parashtrojmë fakte, se përse duhet të ndodhë apo se përse do të ndodhë kështu.
Duhet të pranojmë se nuk është opozita që po e rrëzon Berishën, por është ai vetë
dhe e gjithë ushtria e tij e politikanëve dhe zyrtarëve, kontribuuesit më të
mëdhenj të kalimit të Partisë Demokratike në opozitë. Sado tunele të përurojë
Berisha, qytetarët do të derdhen me votë kundër tij, sepse ajo do të jetë votë
mllefi kundër shpërdorimit skandaloz të pushtetit, si nga vetë Berisha ashtu
edhe nga tërë taborët e zyrtarëve partiakë lokalë. Por çfarë mllefi kanë
njerëzit e thjeshtë, ata që kanë në dorë votën? Ky mllef buron së pari nga
privatizimi i pushtetit dhe instalimi i kulturës së abuzimit në çdo qelizë të
ushtrimit të pushtetit.
Berisha duhet ta dijë se deputetët dhe kryetarët lokalë
të Partisë Demokratike janë bërë si pashallarët e qyteteve që kanë zëvendësuar
të gjithë pushtetet dhe funksionarët. Ai duhet ta dijë se sot në qytetet e
vendit askush nuk mund të fillojë punë si mësues, infermier, e madje deri edhe
roje i portës së shkollës, nëse nuk e aprovon këtë kryetari lokal i Partisë
Demokratike. Dhe kryetari lokal e bën këtë ose nëse ti je militant i devotshëm,
ose nëse paguan para në dorë për vendin e punës. Tashmë bursa është legale; 5
mijë euro për mësuesit, 3 mijë për edukatorët.... Ata që kërkojnë punë nuk
paraqiten pranë institucioneve ku duan të punojnë, por pranë zyrave të PD-së në
qytet apo edhe me keq, tek shtëpitë e deputetëve. Në këtë drejtim PD e ka
kaluar edhe Partinë e Punës në kohë të vet.
Këta njerëz (zyrtarët partiakë)
janë shndërruar në varrmihës të konkurrencës, këta kanë vrarë garën mes vlerave
dhe e kanë bastarduar politikën e punësimit. Kjo praktikë ka bërë që të rinjtë
të mos stimulohen të shkollohen e profilizohen, por të nxitojnë që masterin ta
zëvendësojnë me futjen në forumet rinore të partive politike, për të
zëvendësuar kështu shkollimin me politikën. Sepse karriera kalon nga partia.
Kjo praktikë ka instaluar psikologjinë e servilizmit, të vjedhjes, të blerjes
dhe matrapazllëkut si mundësi për të ecur përpara dhe për të mbijetuar në këtë
realitet bastard. Kjo ka vrarë ambicien e njerëzve për të punuar me ndershmëri,
ka bërë që gjithkush që ka një post në dorë, ta shpërdorojë atë me logjikën se
nuk më vjen më në dorë. Kjo praktikë ka shkatërruar hierarkinë shoqërore, ka
shkatërruar shtresëzimin intelektual të shoqërisë, pasi brenda natës një njeri
që nuk ka arkivuar në jetën e tij asnjë kontribut, zëvendëson dikë që ka punuar
e studiuar për vite të tëra.
Berisha instaloi sistemin e kontrollit politik në
çdo institucion. Partia vendos për mësuesit, për drejtorin e shkollës, për
drejtorin e kopshtit, për rektorin e universitetit, për anëtarët e akademisë së
shkencave e madje, edhe për skuadrën që do të dalë kampione në futboll. E
gjithë kjo ka shkatërruar një nga binarët më të rëndësishëm mbi të cilët
mbështetet shoqëria, konkurrencën e ndershme. Shqiptarët nuk kanë më modele,
njerëz që t'u referohen, pasi modeli është matrapazi, është batakçiu që futet
në politikë dhe bëhet i pasur brenda një viti, krimineli që shoqëron deputetin
dhe shkel bashkëqytetarët e tij me makinë. Dhe ky dëm që i ka bërë Berisha
këtij vendi nuk riparohet, për fat të keq, me ndërrimin e qeverive, pasi kjo
është shndërruar tashmë në sistem.
Një tjetër arsye madhore që Berisha nuk do
të vazhdojë të jetë kryeministër, është dështimi i tij për të ndërtuar një
shtet funksional. Sot, pa asnjë dyshim, ne mund të themi se shteti shqiptar nuk
është funksional. Është skandaloze dhe flagrante. Në Shqipëri nuk zbatohen një
sërë ligjesh që janë miratuar dhe kjo është e paprecedentë. Dua të sjell një
shembull: Në 2012 u miratua një ligj për arsimin parauniversitar. Një ligj
shumë i mirë që mori si rrallëherë, votat e të gjithë deputeteve në parlament.
Ky ligj parashikon që drejtuesit e shkollave dhe drejtuesit e arsimit në qytete
të zgjidhen nga bordet e prindërve, nxënësve dhe komuniteti. Një ligj alla
amerikan që u hartua pas një viti të tërë konsultimesh edhe me shoqërinë
civile. Por çfarë ndodhi? Largimi i LSI-se nga koalicioni u shoqërua me
shkarkime të drejtuesve edhe në arsim. U shpërfill ligji në mënyrë skandaloze
dhe drejtorët u shkarkuan me një sms sërish nga partia.
Në cilin vend
demokratik ligjet do të shkeleshin në këtë mënyrë? Nuk mund të ketë gazetë që
të mbajë shembujt e pafund që mund të sjellim për mosfunksionimin e shtetit.
Por do të sjell një rast "banal" për Shqipërinë, por skandaloz për çdo vend
tjetër. Një burrë është sot në gjendje kome në spital. Ai po udhëtonte natën në
rrugën mes Tiranës dhe lagjes Kombinat. Punëtorët e ndërmarrjes së rrugëve
kishin hapur një gropë të madhe ditën dhe e kishin lënë ashtu. Asnjë tabelë,
asnjë dritë, asnjë shenjë që tregonte se aty kishte një gropë. Edhe pse aty
ndodhi një aksident tragjik, sërish gropa vazhdon të jetë e hapur.
Udhëtoni
jashtë Shqipërisë, jo me larg, por në Kosovë dhe Mal të Zi dhe shikoni sesi për
një punim edhe elementar në rrugë vendosen shenja paralajmëruese të paktën 200
metra përpara. Kjo mund t'ju duket banale, por kjo neglizhencë totale e
respektimit të rregullave u kushton jetën çdo ditë njerëzve. Ky nuk është një
rast i shkëputur, por një mendësi e tërë, është një frymë e mosrespektimit të
asgjëje. Nuk dua të përmend më se deri ku janë përfshirë në krime krerët më të
lartë të Policisë së Shtetit, as se si gjykatësit shesin drejtësinë si mall në
pazar. Jo, po kërkoj më të thjeshtën, një dritë apo një tabelë që të tregojë se
në rrugë po bëhen punime që unë të mos lë kokën aty.
Sali Berisha nuk bëri dot
shtet, por ndërtoi një strukturë që funksionon si gjysmë private. Policia,
gjykata, prokuroria e struktura të tjera që u shërbejnë një kategorie të
shoqërisë, që është edhe aristokracia e korruptuar e vendit. Pra, ndërtoi një
shtet në shërbim të interesave të borgjezisë së re, të përfaqësuar nga njerëzit
e pushtetit, të cilët e mendojnë shtetin si vegël të tyre për t'u shërbyer e
për të sunduar. Për pasojë, askush nuk mendon se shteti mund të jetë në shërbim
të të gjithëve. Kjo është një arsye tjetër e madhe pse Berisha do ta humbë
pushtetin, ose të paktën pse duhet ta humbë.