The New York Times Opinion
Nga Thomas L Friedman
Komiteti i Nobelit nuk i bëri favore Presidentit Obama duke ia dhënë atij çmimin e paqes. Ashtu siç ai vetë pranoi, ai nuk ka bërë ende ndonjë gjë në atë masë sa normalisht mund ta meritonte një çmim të tillë dhe kjo më tutë mua se çmimi më i rëndësishëm në botë është zhvlerësuar në këtë mënyrë.
Nuk është faji i president, megjithatë, që evropianët ndihen aq mirë me stilin e tij të udhëheqjes, në kontrast me atë të paraardhësit të tij, sa që duan të bëjnë ç'është e mundur për ta mbështetur dhe për ta trimëruar atë. Unë mendoj se presidenti bëri gjest të hijshëm duke pranuar çmimin jo për veten por "si një afirmim i udhëheqjes amerikane në emër të aspiratave që kanë popujt në të gjitha vendet".
Thënë e gjithë kjo, shpresoj se Z. Obama do ta shpjerë këtë instinkt një hap më tej kur të udhëtojë në Oslo më 10 dhjetor për ceremoninë e çmimit të paqes. Këtu më poshtë është fjalimi që shpresoj se do të mbajë:
"Më lejoni të filloj me falënderimin ndaj komitetit të Nobelit për dhënien e këtij çmimi, më i larti çmim të cilin çdo burrështetas mund ta aspirojë. Siç thashë ditën kur u shpall, "˜unë nuk ndjej se e meritoj të jem në shoqëri me aq shumë figura transformuese të cilët janë nderuar me këtë çmimi.' Prandaj, nisur nga ky reflektim, unë nuk mund ta pranoj në emrin tim kurrsesi këtë çmim.
"Por unë do ta pranoj atë në emër të paqeruajtësve më të rëndësishëm në botë gjatë shekullit të kaluar burra dhe gra të Ushtrisë, Marinës, Forcave Ajrore të SHBA dhe Trupave të Marinës të SHBA.
"Unë do ta pranoj këtë çmim në emër të ushtarakëve amerikanë që zbarkuan në Omaha Beach më 6 qershor 1944, për ta çliruar Europën nga kthetrat e nazifashizmit. Unë do ta pranoj këtë çmim në emër të ushtarakëve dhe detarëve amerikanë që luftuan mes dallgëve të tërbuara dhe në ishujt e humbur të Paqësorit për ta çliruar Azinë Lindore nga tirania japoneze në Luftën e Dytë Botërore.
"Unë do ta pranoj këtë çmim në emër të aviatorëve amerikanë të cilët në qershor 1948 thyen bllokadën sovjetike të Berlin me një linjë transporti ajror me ushqime dhe karburante kështu që berlinoperëndimorët të vazhdonin të jetonin të lirë. Unë do ta pranoj këtë çmim në emër të dhjetëra mijë ushtarakëve amerikanë që e mbrojtën Europën nga diktaturat komuniste përgjatë 50 viteve të luftës së ftohtë.
"Unë do ta pranoj këtë çmim në emër të ushtarakëve amerikanë që qëndrojnë roje sot në qafat e maleve dhe në shkretëtirat e Afganistanit për t'i dhënë atij vendi, dhe sidomos grave e vajzave të tij, një shans për të jetuar një jetë të lirë nga totalitarizmi religjoz.
"Unë do ta pranoj këtë çmim në emër të burrave dhe grave amerikane që ende sot patrullojnë në Irak, duke ndihmuar në mbrojtjen e qeverisë se dobët të Bagdadit teksa ajo përpiqet të organizojë gjënë më të rrallë të atij vendi një palë zgjedhje të tjera të lira e të ndershme.
"Unë do ta pranoj këtë çmim në emër të mijëra ushtarakëve amerikanë që dot ndihmojnë në mbrojtjen e një Koreje Jugore të lirë dhe Demokratike nga një Kore e Veriut jo e lirë dhe Komuniste.
"Unë do ta pranoj këtë çmim në emër të të gjithë ushtarakëve burra e gra amerikanë të cilët janë përfshirë në misione të rrezikshme të ndryshme humanitare pas tërmeteve dhe përmbytjeve nga malet e Pakistanit deri në brigjet e Indonezisë. Unë do ta pranoj këtë çmim në emër të ushtarakëve amerikanë që shërbejnë në forcat paqeruajtëse në shkretëtirën e Sinai çka i ka mbajtur marrëdhëniet midis Egjiptit dhe izraelit stabël që nga nënshkrimi i Marrëveshjes së Kemp Deividit.
"Unë do ta pranoj këtë çmim në emër të aviatorëve dhe detarëve amerikanë të cilët sot i mbajnë të hapura linjat oqeanike dhe e çlirojnë Paqësorin e Atllantikun në mënyrë që tregtia botërore midis vendeve të vazhdojë e lirë dhe e pacënuar.
"Më në fund, unë do ta pranoj këtë çmim në emër të gjyshit tim, Stanley Dunham, i cili arriti në Normandi gjashtë javë pas D-Day, dhe në emër të dajës tim, Charlie Payne, i cili ishte në mesin e atyre ushtarakëve që çliruan pjesë të kampit nazist të përqëndrimit të Buhenvaldit.
"Anëtarë të komitetit të Nobelit, unë e pranoj këtë çmim në emër të atyre ushtarakëve burra dhe gra amerikanë, të kaluard he të tanishëm, sepse unë e di dhe dua që ta dini ju se nuk ka paqe pa paqeruajtës.
"Derisa fjalët e Isaisë të jenë realizuar dhe mishëruar dhe kombet të mos i ngrenë më kurrë shpatat kundër kombeve përsëri ne do të kemi nevojë për paqeruajtës. Zoti e di, paqeruajtësit tanë nuk janë të përkryer, dhe mua më duhet tani të merrem me tepërimet e pafalshme që kemi bërë në luftën kundër terrorizmit.
"Por unë nuk kam dyshim se ata janë një përjashtim. Nëse ju doni të shikoni thelbin e vërtetë të Amerikës, vizitoni ndonjë bazë ushtarake të SHBA në Irak dhe Afganistan. Do të takoni atje të rinj dhe të reja amerikane të çdo race dhe feje të cilët punojnë bashkë larg familjeve të tyre, të frymëzuar kryesisht nga misioni i ruajtjes së paqes dhe i zgjerimit të kufijve të lirisë.
"Prandaj për të gjitha këto arsye dhe kështu që ju e kuptoni se unë kurrë nuk do të nguroj t'i thërras nën armë ushtarakët amerikanë kur të jetë e nevojshme të luftojnë kundër armiqve të paqes, të tolerancës dhe të lirisë unë e pranoj këtë çmim në emër të burrave dhe grave të ushtrisë së SHBA: paqeruajtësve më të rëndësishëm të botës."
-
Shënim: Thomas Lauren Friedman (lindur më 20 korrik 1953) është gazetar, kolumnist dhe autor librash. Ai është kontribues, dy herë në javë, me opinione dhe editoriale në The New York Times. Ai ka shkruar gjerësisht për çështjet e jashtme, përfshirë tregtinë globale, Lindjen e Mesme dhe çështjet mjedisore. Ai ka fituar tri herë Çmimin Pulitzer, dy herë si Korespondent Ndërkombëtar (1983, 1988) dhe një herë për koment (2002)./Përktheu Elida Buçpapaj -
http://www.voal-online.ch/
--
October 11, 2009
Op-Ed Columnist
The Peace (Keepers) Prize
By THOMAS L. FRIEDMAN
The Nobel committee did President Obama no favors by prematurely awarding him its peace prize. As he himself acknowledged, he has not done anything yet on the scale that would normally merit such an award "” and it dismays me that the most important prize in the world has been devalued in this way.
It is not the president's fault, though, that the Europeans are so relieved at his style of leadership, in contrast to that of his predecessor, that they want to do all they can to validate and encourage it. I thought the president showed great grace in accepting the prize not for himself but "as an affirmation of American leadership on behalf of aspirations held by people in all nations."
All that said, I hope Mr. Obama will take this instinct a step further when he travels to Oslo on Dec. 10 for the peace prize ceremony. Here is the speech I hope he will give:
"Let me begin by thanking the Nobel committee for awarding me this prize, the highest award to which any statesman can aspire. As I said on the day it was announced, "˜I do not feel that I deserve to be in the company of so many of the transformative figures who've been honored by this prize.' Therefore, upon reflection, I cannot accept this award on my behalf at all.
"But I will accept it on behalf of the most important peacekeepers in the world for the last century "” the men and women of the U.S. Army, Navy, Air Force and Marine Corps.
"I will accept this award on behalf of the American soldiers who landed on Omaha Beach on June 6, 1944, to liberate Europe from the grip of Nazi fascism. I will accept this award on behalf of the American soldiers and sailors who fought on the high seas and forlorn islands in the Pacific to free East Asia from Japanese tyranny in the Second World War.
"I will accept this award on behalf of the American airmen who in June 1948 broke the Soviet blockade of Berlin with an airlift of food and fuel so that West Berliners could continue to live free. I will accept this award on behalf of the tens of thousands of American soldiers who protected Europe from Communist dictatorship throughout the 50 years of the cold war.
"I will accept this award on behalf of the American soldiers who stand guard today at outposts in the mountains and deserts of Afghanistan to give that country, and particularly its women and girls, a chance to live a decent life free from the Taliban's religious totalitarianism.
"I will accept this award on behalf of the American men and women who are still on patrol today in Iraq, helping to protect Baghdad's fledgling government as it tries to organize the rarest of things in that country and that region "” another free and fair election.
"I will accept this award on behalf of the thousands of American soldiers who today help protect a free and Democratic South Korea from an unfree and Communist North Korea.
"I will accept this award on behalf of all the American men and women soldiers who have gone on repeated humanitarian rescue missions after earthquakes and floods from the mountains of Pakistan to the coasts of Indonesia. I will accept this award on behalf of American soldiers who serve in the peacekeeping force in the Sinai desert that has kept relations between Egypt and Israel stable ever since the Camp David treaty was signed.
"I will accept this award on behalf of all the American airmen and sailors today who keep the sea lanes open and free in the Pacific and Atlantic so world trade can flow unhindered between nations.
"Finally, I will accept this award on behalf of my grandfather, Stanley Dunham, who arrived at Normandy six weeks after D-Day, and on behalf of my great-uncle, Charlie Payne, who was among those soldiers who liberated part of the Nazi concentration camp of Buchenwald.
"Members of the Nobel committee, I accept this award on behalf of all these American men and women soldiers, past and present, because I know "” and I want you to know "” that there is no peace without peacekeepers.
"Until the words of Isaiah are made true and lasting "” and nations never again lift up swords against nations and never learn war anymore "” we will need peacekeepers. Lord knows, ours are not perfect, and I have already moved to remedy inexcusable excesses we've perpetrated in the war on terrorism.
"But have no doubt, those are the exception. If you want to see the true essence of America, visit any U.S. military outpost in Iraq or Afghanistan. You will meet young men and women of every race and religion who work together as one, far from their families, motivated chiefly by their mission to keep the peace and expand the borders of freedom.
"So for all these reasons "” and so you understand that I will never hesitate to call on American soldiers where necessary to take the field against the enemies of peace, tolerance and liberty "” I accept this peace prize on behalf of the men and women of the U.S. military: the world's most important peacekeepers."
Comments (0)
Dërgoja shokut
Printo
