1.TI DHE VJESHTA
Ti më ndërmendesh sa herë vjen vjeshta,
Verdhashkat flokë e gjethet mbi plep.
Buzët e purpurta e xhigerin në vreshta,
Vetullën e hënës që lëkundet si djep.
Ti më ndërmendesh përtej largësive,
E largët koha, që kur s'jemi parë?
Por di se ishte filles' e marrëzive,
Natyrshëm kur ndillen vajzë e djalë.
Ti më ndërmendesh porsi vegim,
Puthje e Parë në Moshën e Pranverës.
Paçka se vjeshta më sjell një zhgënjim,
Kur pemët i zhvesh me krëhërin e erës.
2011
 
 
 
 
 
 
 
 
 
2. * * *
 
Ç'ma fsheh syrin, e pashpirt?
Pse ma kthen kokën mënjanë?
Thinjur jemi e sërish
Jepma syrin të nxjerr mallë.
Çfarë bëra, ç' faj kam unë?
Dashurinë ma grabite.
Syri jot më la pa gjumë,
"Jo-jo-jo" të shumë vite.
Ç'u martove me gërxhelë?
Trup' i plakut ësht' kallkan.
S'di pse ende ti me ndjell
Dhe kur kokën kthen mënjan'.
Veç një shenjë e do shkrish
Luleakull ndër të tjera.
E riçelur psherëtifsh:
Ç' gabim bëra un' e mjera!
 
 
 
2011
 
 
3.ZEMËRIM I KOTË
Ti qave e zemëruar dhe mbajte inatin,
Gjersa nata e fundit me hënën u tret.
Një yll i mekur ç'më kujtoi mëkatin,
Mëkatin e dashurisë që lëndon po s' vret.
Ti qave e zemëruar e u ftoh shtrati ynë,
Gjymtyrët kallkan një muaj s'u pleksën.
Njëlloj si të vdekurit s' morëm as frymë,
As gishtat, as flokët dhe buzët s' i prekëm.
Ti qave e zemëruar, për kot, fare kot...
Ç' natë e bukur! Mjaft ktheve shpinën!
Hajt, ngrihu, shiko, doli hëna e plotë,
Njëlloj si atëherë kur përzjemë frymën!...
 
maj,2011