Memoriali për hebrenjtë në Berlin
　
Para 5 vjetësh, në maj të vitit 2005, u përurua në Berlin monumenti për hebrenjtë e vrarë në Evropë. Që prej kësaj kohe ky vend përkujtimor për holokaustin është pjesë përbërëse e një vizite në Berlin.
"Ne hapim në orën 10 dhe në këtë kohë ka shumë njerëz që janë ndërkohë këtu".
Thotë një prej kujdestarëve të monumentit, i cili u shpërndan personave të interesuar broshura me informacione rreth monumentit për hebrejtë e vrarë të Evropës.
Memoriali për hebrenjtë - pjesë e vizitave në Berlin
Çdo vit ky monument vizitohet prej disa miliona njerëzish që vizitojnë Berlinin.
"Unë sjell turistë nga e gjithë bota këtu, sidomos nga vendet anglishtfolëse. Këtë e bëj prej dy vjetësh dhe vij thuajse çdo ditë këtu" - thotë Ben, një i ri amerikan i veshur sportiv. Jashtëzakonisht i arritur, thotë ai, pa ndonjë interpretim të paracaktuar, por me shumë vend për ndjenjat individuale.
"Mbresëlënës", "E dhimbshme". "E pazakonshme. E ndjen veten ngushtë, të vogël, dhe nuk e di". "Të vijnë sërish në mendje të gjitha ato që kemi mësuar në histori, vërtet e fortë".
Kështu mendojnë këta nxënës dhe nxënëse 15-16 vjeçarë nga rrethinat e Shtutgartit. Ata kanë ardhur për ekskursion në Berlin dhe po vizitojnë edhe monumentin. Mësuesja e tyre thotë se ishin vetë të rinjtë, që kishin propozuar për të vizituar monumentin. Edhe vetë mësueses, monumenti i Peter Eisenmanit i duket shumë i efektshëm:
"Kur isha për herë të parë këtu u shokova dhe thashë o Zot ç'paska bërë ky kështu. Pastaj hyra nëpër shtyllat e monumentit dhe pata një ndjenjë të fuqishme, sikur dikush po më shtrëngonte fytin me forcë."
Shoferi i autobusit, që ka sjellë nxënësit në Berlin tregon se shpesh sjell këtu të moshuar, që e kanë përjetuar vetë terrorin nazist dhe Luftën e II Botërore.
"Ata janë fillimisht të heshtur, ndoshta sepse u kujtohen gjëra të ndryshme, dhe flasin rrallë".
'Më pëlqen që ngrenë monumente'
Fëmijët dhe të rinjtë janë ndryshe, ata bëjnë shpesh zhurmë, qeshin e bërtasin dhe thirrjet e tyre bashkohen me zhurmën e makinave, që kalojnë në rrugët përreth.
Përpara monumentit qëndron një grup tjetër turistësh dhe sërish fillojnë të dëgjohen shkrepjet e aparateve fotografikë. Amerikanë, italianë, spanjollë, francezë, secili me mbresat e veta:
"Më pëlqen që ngrenë monumente". "Impressing. Very, very impressing". (http://www.dwelle.de)
Comments (0)
Dërgoja shokut
Printo
