Ne vazhdim te historise prekese te familjes Pjetri, ne organizuam nje "˜field
visit', per te pare, prekur dhe monitoruar, gjendjen reale te kesaj familje,
tashme e ngelur pa kokat e familjes, po qe aq prekshem, dukshem dhe me dashuri
te madhe, duan ta mbajne kete familje.
Migena Mollanji, aktiviste gjinore e shoqates NDGSH, Migena Selfollari,
psikologe prane NDGSH dhe Edit Lako, kordinatore lokale e Agjensise se
Punesimit per Gra dhe Vajza te varfera, shkuan ne Zejmen, me date 21 Nentor.
Qellimi i vizites qe , per te pare e vleresuar situaten aktuale te kesaj
familje, e perbere nga 5 femije, ku me i madhi Edmondi 18 vjecar, luan
madherisht rolin e kryefamiljarit.
Ideja ime, per ta vizituar kete familje, njerez te tjere, ishte pjesa e
vleresimit real te kesaj situate, nisur nga emocionet qe une pata ne perballjen
e pare me kete histori.
Pas ketij takimi dhe momenti prekes, ne do te vazhdojme te bejme perpjekje per
te sensibilizuar dhe njerez te tjere, insititucione, biznese dhe programe te
ndryshme, per te ndihmuar kete familje/femije
Pas ketij momenti, ne do te lidhemi me programe te ndryshme ne TV shqiptare,
dhe ketu falenderoj Zj B.Marku, per mundesine qe do na jape per ta bere publik
kete rast ne emisionin e Znj Aida Shtino.
Gjithashtu ne kemi folur dhe me nje program tjeter televiziv;Nga e para(Vizion
Plus) te cilet, mund te bejne te mundur rindertimin e shtepise, ne muajt qe do
te vijne.
Duke ju falenderuar per kontributin tuaj, ju lutem gjeni bashkangjitur nje
pershkrim te familjes dhe situates, pas vizites qe bene specialistet e zyres
sone.Gjithashtu do te gjeni dhe disa foto.
Ne pritje te sygjerimeve, verejtjeve dhe mendimeve tuaja, ju uroj fundjave te
bukur
Sinqerisht
Sevim Arbana
-
Kur varferia perqafon fatkeqesine!
Ne dyert e shoqates "Ne Dobi te Gruas Shqiptare" cdo dite trokasin njerez qe
kane nevoje per ndihme dhe mbeshtetje. Nje rast i tille na vjen edhe nga Eduart
Pjetri i cili na sjell historine e familjes se tij. Prane nesh e solli nje
tjeter perfitues i shoqates sone, qe besonte se NDGSh mund te bente dicka.
Familja Pjetri zbriti nga malet e Fushe-Arrezit per nje jete me te mire ne
Zejmen te Lezhes. Nikolla, babai, me endrra te medha e me shume perpjekje
arriti te ndertonte nje shtepi "te mire" per familjen e tij te madhe. Ai kishte
pese femije, dy djem e tre vajza, por shtepia mbeti pergjysem, ashtu si ato
shkalle, qe te drejtojne per ne katin e dyte, ne katin qe nuk u arrit te
ndertohej kurre.
Fati donte qe babai te vdiste ne
oborrin e shtepise se tij, teksa perpiqej te sillte pak drite ne kete shtepi te
re. Vdekja e babait te le fukara keshtu thote populli dhe vertet vdekja e
burrit te shtepise solli varferi te metejshme ne kete shtepi, varferi qe po
kthehej ne skamje.
Tanime kryefamiljarja, duhet te perballonte dhimbjen e humbjes se bashkeshortit,
rritjen e pese femijeve e vetme dhe varferine ne kete vend te huaj.
Ishte
e veshtire te mos kishte c'tu jepte femijve cdo dite per te ngrene, te mos
kishte me se t'i vishte... te mos kishte asgje... per te nuk ishte e lehte. Ajo
zgjodhi nje rruge tjeter, ajo i dha fund jetes duke pire fotoksine!
Populli thote: nena te le jetim!
Po nena la pas pese femije, Eduartin 18 vjec, Adrianin 16 vjec, Adelinen 15
vjec, Mimozen 14 vjec dhe Elidonen 9 vjec!
Pese femije qe duhet te perballojne te vetem jeten, qe eshte e veshtire per te
gjithe, aq me shume per keta pese femije jetim!
Nuk do te mbaronte me kaq, pasi vetem pak kohe me pare shtepia e tyre u perfshi
nga zjarri qe dogji gjithcka, edhe ate pak "pasuri" qe prinderit mund te kishin
lene pas. E per te mbushur kete shtepi te zbrazur, u kujdesen bashkefshataret
qe ne varferine e tyre u perpoqen te sillnin ndonje orendi ne kete zbrazeti!
Kjo ishte historia tronditese e familjes Pjetri qe Eduarti solli ne shoqaten
tone.
Duke dashur te jemi sa me objektiv u ngrit nje grup pune i perbere nga
psikologia e shoqates si dhe dy specialiste te tjera. Vizita ne Zejmen u be per
te pare shtepine dhe situaten ne te cilen jetonin femijet e familjes Pjetri.
Trokitem per te pare dhe prekur situaten reale.
Nga
jashte shtepia dukej e banueshme, por brenda ishte dicka tjeter. Lageshtia dhe
era e mykut ndiheshin dhe shiheshin kudo, mure te plasaritura, varferi dhe
vetem kaq. Energjia elektrike per te cilen Nikolla, babai, kishte vdekur ende
mungonte. Femijet kishin arritur te benin nje lidhje provizore qe perveç
llambave nuk ndiznin gje tjeter. Nuk kishin ngrohje dhe nje sobe druri qe ishte
ne oborrin e shtepise, vecse mund te nxinte me shume muret gri me te zeze te
lena nga djegia. Te pakten kane nje vend ku te fusin koken, nese kjo do te
mjaftonte!
Femijet rrezatonin miresi, dashuri. Ata dukeshin te forte kur flisnin per
fatkeqesite qe i kishin goditur njera pas tjetres, por teksa takoje Elidonen 9
vjecare e kuptoje qe ishin te forte ne fshehjen e dhimbjes! Elidona te pushtonte
me krahet e saj te vegjel, si femija qe kerkon te sigurohet per dashurine.
Eduarti ishte nje djale shtatvogel, ose me sakte nje femije - burre i rritur
perpara kohe nga hallet qe i kishin rene. Ai duhet te kujdesej per motrat dhe
vellain e tij, duhet te mendonte se cdo te gatuanin perdite, edhe pse zgjedhjet
ishin te kufizuara midis kungullit dhe lakres qe kishin mbjelle ne oborrin e
shtepise se tyre. Ata nuk kishin gje tjeter, nuk kishin as toka, asgje. Te
gjithe benin pjesen e tyre per te mbeshtetur njeri - tjetrin dhe me te
medhenjte shfaqnin nje perkujdesje te vecante per vajzen 9 vjecare. Ata benin
punet e shtepise deri vone dhe zgjoheshin ne 4.00 te mengjesit per te mesuar,
sepse shkolla ishte edhe nje porosi e prinderve.
Te pyetur nese bashkefshataret i ndihmonin, Eduarti thoshte se "ne varferine e
tyre na kane ndihmuar, por nuk eshte nje dite e dy, eshte nje jete"
Pas thirrjes qe znj. Sevim Arbana beri nepermjet rrjeteve sociale, shume u
treguan te gatshem te mbeshtetnin femijet jetime. Ne baze te vleresimit te
kryer, duke dashur te respektojme nje kod moral dhe njerezor duam te raportojme
nderhyrjet e menduara.
1 Parate e mbledhura do te depozitohen ne banke dhe do t'u jepen ne formen e
nje pensioni mujor femijeve, per te permbushur nevojat e tyre ushqimore dhe
jetike. (E gjithe procedura do te realizohet nen kujdesin e nje juristi)
2 Do te synohet, pasi jane vendosur kontaktet e para dhe eshte rene parimisht
dakort me producentet, qe shtepia te sistemohet nga programi "Nga e Para"
prodhin i Vizion+
3 Nje psikologe do te ofroje mbeshtetje/keshilim 2 here ne muaj per femijet e
familjes Pjetri.
3 Eshte folur qe kjo familje te perfshihet ne rubrikat e emisionit "Njerez te
humbur" ne menyre qe te sensibilizohen sa me shume individe, shoqata etj per te
mbeshtetur familjen Pjetri
Zejmen, 21 Nentor, 2012
Raportuan;
Migena Mollanji
Aktiviste gjinore, NDGSH
Migena Selfollari
Psikologe/NDGSH
Edit Lako-Drejtore programi AP