SHPRESA DHE ZHGЁNJIME Dy fjalë për ata që Ò«do Maj mburren për mposhtjen e nazizmit, duke harruar krimet e tyre monstruoze ndaj vëllezërve të tyre shqiptarë
Pëllumb Lamaj, I mbijetuar i Terrorit Komunist,
Ish i Dënuar Politik në Burgun e SpaÒ«it

Nju Jork, Maj 2013
9 Maji erdhi sërish. Sërisht do të përjetojmë me dhimbje të njejtin realitet të përdalë. Sërisht do të shohim politikanë të paskrupullt që do të ngjiten tribunave si triumfatorë për ti thënë njerëzimit se paraardhësit e tyre kontribuan në fitoren mbi nazizmin. Për fatin tonë të keq, këta njerëz janë aq të paprinciptë saqë për interesa të ngushta i ndalin akrepat e historisë tek ajo ditë, për të mos pranuar turpin që vijoi për gjysëm shekulli. Ndërsa ata heshtin, ne bëjmë Ò«udi nëse do të ketë ndonjëherë përgjigje për pyetjet tona. Ne bëjmë Ò«udi nëse humanizmi do të triumfojë ndonjëherë mbi krimin.

Òª'ndodhi me të munduarit dhe viktimat e kampeve komuniste të përqëndrimit në Shqipëri? Pse ende sot, edhe pas shtatë dekadash, një numër i madh i atyre të vrarë barbarisht nuk kanë as varr? Kujt i intereson heshtja për këtë gjakderdhje1?
Të ekzekutuar 6 023 persona
Të vdekur në burg 1 065 persona
Të burgosur 17 300 persona
Të sëmurë mendorë 260 persona
Të internuar 180 000 persona
Të vdekur në internim 9 000 persona.

Si u la në heshtje ky genocid që ia kaloi edhe inkuizicionit e nazizmit? Si nuk doli nje dorë a një zë i fuqishëm i botës së qytetëruar të denonte këto krime makabre dhe të qetësonte sadopak miliona viktima jo vetëm në Shqipëri por në mbarë botën? Përse Perëndimi dhe Bota e Qytetëruar mbyllën sytë pas rënies së murit të turpit, murit të Berlinit dhe nuk përsëriti një Gjyq të Dytë të Nyrembergut? Përse kriminelët e kuq gjetën strehim në Perëndim dhe u pritën me përkëdheli nga shtetet perëndimore? Mos vallë bota drejtohet nga konspiracioni? Mos vallë Perëndimit i interesoi komunizmi thjesht për të mundur nazizmin dhe pastaj nisi heshtja dhe harresa e madhe?

Edhe ata pak individë që guxuan të thonë të vërtetën dhe që e deshën njerëzimin, komunizmi iu grabiti jetën, i përbuzi, i ndoqi si heretikë dhe më vonë i vrau. Sot ata që i kryen ato krime lulëzojnë në pushtetin e turpit dhe krimit dhe bota perëndimore dhe e qytetëruar jo vetëm hesht dhe i trajton si partnerë por në më të shumtën e rasteve iu krijon edhe privilegje, ndërsa neve, qëndrestarëve e viktimave nuk na ngelet gjë tjetër veÒ«se të ulërijmë nga neveria, të pelcasim nga zemërimi dhe të asgjësohemi nga dëshpërimi.

Ne presim me dhimbje dhe bota mospërfillëse sërisht hesht. Mos vallë këto krime dhe kjo histori gjysëmshekullore do të varroset së bashku me viktimat? Ёshtë ky një konspiracion botëror i më të mëdhenjve që ka si qëllim harresën dhe ne pak të mbijetuarit s'na mbetet gjë tjetër veÒ«se të ngremë sytë drejt qiellit, drejt atij qielli të zvetënuar pasi edhe shpresat janë bërë tashmë mizore. Duket se edhe vetë Zoti na ka harruar, në mos mallkuar, e megjithate ne sërisht shpresojmë se dikush, dikur do të zgjasë dorën e humanizmit për të shëruar plagët e hapura tonat dhe turpin e njerëzimit. Njerëzimit kurrë nuk i kanë munguar shenjtët kur është ndodhur pranë greminës morale. Ka patur përgjatë historisë burra të cilët nuk i ka trembur as vdekja për të thënë të vërtetën. "E megjithatë toka rrotullohet" tha Galileu "edhe në këto Ò«aste që unë po flas". Ne shpresojmë që njerëzimi dhe humanizmi nuk kanë kapitulluar para krimit. Ne kemi pësuar shumë zhgënjime, por nuk duam as të pranojmë se shpresa ka vdekur. Ndaj, edhe pse të lodhur, ne ende po presim ...Presim ...

1 Instituti i Integrimit të të Përndjekurve Politikë të Republikës së Shqipërisë

Rating (Votes: )

Comments (0)

Dërgoja shokut

Printo

---