MEGJITHËSE VAN GOGU KISHTE RËNË Cikël poetik nga ROLAND GJOZA
E Mërkurë, 10.23.2013, 09:29am (GMT+1)
RA VAN GOGU
Eh, nëna ime E mira nëna ime e bekuar Kur erdhi në Amerikë Pa me pyetur mua Hoqi nga dhoma e pritjes Van Gogun Korbat në arën me grurë (ç'është kjo gjë e shpifur, Landush?! ) Dhe vuri portretin e babait të vdekur në mur. Ne s'pipëtimë, Ne s'u ndjemë, Megjithëse Van Gogu kishte rënë. GJELI
Nëna ime solli një gjel nga Shqipëria Një gjel të gjallë Me marifete e kish kaluar Në Nju Jork Në doganë. Po pse moj nënë na turpëron Sillet gjel i gjallë Në Amerikë? Këtu gjen dhe majën e gjerit Folëm ne me gjuhën e saj. Ju s'dini, tha Jeni bërë të ftohtë Ky gjel do të shtypë një pulë amerikane Dhe ju do të hani vezë Të kujtoni Shqipërinë mëngjes për mëngjes. PIKAT Me nënën më gjeti belaja Gjysmën e ditës me karta telefoni Merr të vetët Në Shqipëri. Gjysmën tjetër avazin e vjetër Në shtepi kanë filluar pikat Merrni masa. (E ka fjalën për shtëpinë tjetër. ) Ne flasim për billa të kripura Dhe bosë të ashpër që të heqin nga puna Ajo këmbëngul për pikat. Moj nënë Ti gjithmonë mendon për Shqipërinë Nuk e di Që këtu je në Amerikë? Vuuu Kartat e telefonit Dhe gjeli me huqe Sahat i çkurdisur S'na le të bëjmë një sy gjumë, Se është sahat Shqipërie Atje e para është festa Njerëzia mbushin rrugët Janë të papunë Po kjo quhet festë Dhe kjo quhet punë! Shqiptarët zoti i ka bekuar. NENA IME BEN KOMPLLEJN Nëna ime bën kompllejn Për zarzavatet, frutat, lulet pa erë, Veçanërisht për mishin e viçit dhe të derrit Që kurrë s'janë të freskët, po të ngrirë, Që s'e bëjnë gjellën të mirë, Që s'vijnë erë mysk Nëna ime bën kompllejn Për billat e kripura Për zarfet e shpeshtë Pesë gjashtë në ditë Sa erdhi, more bir, pyet e tronditur Mua më dridhen duart Më hipën inati papritur më vjen dhe për të qeshur Vetëm celulari 229 dollarë Sa, sa, 229 mijë lekë? Ajo i kthen dollarët në lekë shqiptar Po këta paskan lojtur, bir çupka ta ka fajin, çupka Dhe në gjumë me celular te veshi Nëna ime bën kompllejn Për lendlordin që s'vjen njëherë Për qiranë që rrit çdo vit Për diabetin Për ilaçin që s'ia gjeti As Amerika e zengjinëve Ah, ky diabeti! Nëna ime bën kompllejn S'kam një mike Të këmbej një fjalë Dy vjet luftë për të ardhur në Amerikë Nëntë herë paraqitur në ambasadë Tri vjet për t'u kthyer sërish Vetëm që të pijë një kafe me teto Sofinë Jam e vetmuar mes fëmijëve të mi E vetmuar dhe atje, krejt fillikate Kot s'thonë të vjetrit S'ka si shtëpia jote Nga vendi yt merri Gruan dhe errësirën. ç'na gjeti me nënën! Tani e kemi radhën ne Të bëjmë kompllejn. MAMAJA E SKANDALIZUAR Mama Hidhi Mama Kane marrë njollë Pantallonat Ajo skandalizohet Thasët plot me tesha që nxjerrim në korridor Për kishat Që vinë të enjteve T'i marrin Ajo i përgjysmon Jeni bërë pasunarë si Rrokfalli Ngatërron emrin e të madhit S'u dhimbset paraja Bli e hidh përjashta Tesha të reja, kërk të reja Pullovra, fustane, pantallona, këpucë pe marke Ajo skandalizohet. Mama Hidhi Mama I njëjti refren Po ajo s'e këndon këtë këngë amerikane ç'nxjerr nga thasët I fut prapë në sirtare Na e hedh dhelpërisht Dhe ne se kuptojmë fare I veshim këmishat, pantallonat sërish Alo, Kisha e Shën Mërisë në Manhattan? Do të vini të enjten? Mamaja Fetare e madhe Bijë e Krishtit S'heq dorë nga mëkati Vjedh kishat.
ROLAND GJOZA
|