(Sa herë i jam kthyer kësaj letre më ka rrëmbyer magjia e saj dhe jam përfshirë sakaq në atë që ndjen  prindi të cilit do t'i duhet që të bëjë ndarjen e parë me fëmijën e tij, kur i biri apo e bija do të shkojnë për herë të parë në shkollë. Prindit i duket gëzimi më i madh i jetës, njëkohshëm do të provojë edhe një vuajtje të madhe, sepse fëmija do të fillojë t'i hedhë vetë hapat e para që të nisë fluturimin në jetë. Dhe për ta bërë këtë, do t'i duhet që të ketë mësuesin më të mirë në botë, ashtu si do zemra e një prindi  që fëmija e tij të bëhet një qytetar i shkëlqyer. Duke qenë një kryevepër në letërsinë epistolare, më shkrepi një idé ta ktheja në vargje për t'ia përcjellur lexuesit. Kush e ka provuar, do ta ripërjetojë atë ndjenjë kur kemi çuar për herë të parë në shkollë fëmijët tanë. Kush nuk e ka provuar, do të mrekullohet gjithësesi nga madhështia e fjalës, sepse këtë përjetim sublim pak kush mund ta shprehë në këtë mënyrë kaq poetike dhe hyjnore si e ka bërë Abraham Lincolni . Fëmijët janë dhuratë e Zotit dhe ata meritojnë mësues të denjë për ta, tekstualisht si sugjeron Presidenti i 16-të i SHBA, një nga heronjtë e Amerikës dhe Burrat më të shquar të njerëzimit Ju lutem lexojeni dhe do të më jepni të drejtë Shqipëruesja)