Poetit Frederik Rreshpja
Shpesh më merr malli për ty poet
Dhe dy lot pa rimë m'i bllokojnë fjalët
Pastaj si në elegji një zë më "bërtet"
Mos qaj! Mos qaj kurrë për të gjallët!...
Lezhë,më 15.04.09
"Guxim "
Poetit Havzi Nela
Ah, Havzi Nela,Havzi Nela
Varur në litar,lidhur me tela!
..Tash që u këputën tela e litar
E bëra dhe unë një "trimëri"
Me një "guxim" të madh qytetar
Bleva "krimet" tua në librari.
Lezhë,më 10.03.09
"Ankesë"
Fabulistit Ferit Lamaj
Dhelpra i tha kalit: Prit,
Ti e ke mashtruar Trojën
Odisenë e shtoi zoti Ferit,
Të më nxjerë mua bojën
I jam drejtuar kasacionit:
Ferit Lamaj duhet dënuar,
Sepse...sipas zakonit
Sojin tim ka injoruar...
Ezopi më tall' për ca rrush
Që s' ma ka shijuar gojën
Besomë ,o kalë, ti e çdo kush
Zoti Lamaj më ngatërroi me Trojën!
Ia ktheu kali qimekuq:
Ç' ta dënojmë një fabulist
Do na shkojë gjyqi huq,
Ai ka tallur dhe ...juristë!
B.Curri, më 13.11.1998
"Të shkretët"
Xhevahir Spahiut
Vizë për në parajsë
Asnjëherë nuk arritën
Të marrin poetët.
Për në ferr,
Ua dhanë shpesh Jagot
Injoratët,ministrat,
shtetet...
Duke u dhënë shpresë
Me vargje të tjerëve,
Mbetën në ferrparajsë
"Të shkretët",
Poetët.
B.Curri,më 17.04.1995
"Për mjerimin"
-Pasi lexova Migjenin së pari -
Vrapi i ndjenjave asht' vrap që s'ndalet
Nuk pyet n'se fryhen lumenjt a shemben malet
Ai asht krenar si krenaria
Ai asht naiv,naiv si fëmija
Sa ma shumë ndjenjat vrapojnë e shtohen
N'at vrap të madh, prej t'hutuemit gëzim
Të duket se po ngatërrohen...
Por,jo!
Vetë ndjenjat në gëzim shpërthejnë
E dorën, e shpirtin
Rreptë t'a mbërthejnë...
Kërkon diçka shpirti...çka?
Luli i vocërr në qoshen e vet
I trembur prej vrapit të ndjenjave
Po prêt...
Sheh ata që s'dijnë çka asht mjerimi
Eh, thotë në mend të veta
Në më marrtë gëzimi në gjinin e vet
S'pata me dijtë çka asht trishtimi
Vrapi i ndjenjave asht vrap që s'ndalet
Fëmijës së një të kamuri
Luli në idhnim
Ia kqyr sandalet...
B.Curri,më 25.03.1973
OQEANI
At Gjergj Fishtës
Qebesa, or Gjergj Fishta
Me mujt' "zullumin" kurr s'ta ndaj
Pse si le shqiptart' me i thirrë
Deri t'lodhen, derrit,daj...
A po ndie,or Gjergj Fishta
Me mujt t'ironizoj , t'baj ibret
Pse u kalle n'zemra shqiptarve
Dashtni për troje e atme t'vet.
Burrnisht ,or Gjergj Fishta po t'thom:
Faj ma t'madh ,ske pas si ban
Të ishte për mua...eshtnat tua
Qebesa i kisha hedh ... në oqean.
Lezhë,më 12.06.2009