LIRIKA II: DO TË DOJA EDHE UNË TË TË JEPJA DASHURI NGA DASHURIA IME
　
Do të doja
edhe unë
të të jepja dashuri nga dashuria ime
　
të zbavitem me ty
e të luaj
për të shmanngur nga zemra lodhje e trishtime!
　
Etja ime për dritën
luan me ty,
të merr në gji,
Ta pickon
gishtin e vogël të dorës
të bën të më çukitësh fort përsëri
　
Dhe kaq dehëse
është kjo loja jote
për t
'u lehtësuar nga dhimbja është kaq shëruese
　
për zjarrin tënd përvëlimtar
një fllad ëmbëlsues.
　
　
LIRIKA V: JETOJMË, E SHTRENJTA IME, DHE DASHUROHEMI SA S
'KA
　
Jetojmë, e Shtrenjta ime, dhe dashurohemi sa s
'ka,
dhe angullimet e moralistëve pleq
të gjitha së bashku
nuk vlejnë për ne asnjë para.
　
Ditët perëndojnë e ditët prapë vijnë:
por, kur zbret hareshëm
sado shkurtër drita e jetës,
duam të flemë në natën e pafund dhe të vetme.
　
Nesër mijëra puthje,
pastaj qindra të tjera të nis,
në vijim me mijëra,
pastaj qindra të tjera sërish.
　
Kur mund t
'i kemi dhënë njëri tjetrit aq shumë sosh,
do t
'i ngatërrojmë shumat ne të dy,
që askush në botë, asnjë shpirtkeq
të mos na marrë dot mësysh,
　
duke e ditur se ekziston një dhuratë kaq e madhe
me puthjet e dashurisë.
　
LIRIKA VIII: OH I ÇMENDUR, MJAFT! O I MJERI KATUL
　
Oh i çmendur,
mjaft! O i mjeri Katul,
ajo që ka humbur
ka humbur
ka humbur.
　
Sytë e tu parajsor i ke pasur
kur e dashura jote të thoshte eja
e ti rrije strukur.
　
Aq shumë është dashuruar ajo prej teje
Sa askush tjetër kurrë
nuk është dashuruar.
　
Ti i përmbushje të gjitha detyrat e dashurisë
ato që i doje ti, ajo nuk i donte,
ditët e tua të parajsës ia fale pa nguruar.
　
Tani ajo nuk i do më.
Zemra ime e dobët, nuk duhet të duash
As ti më.
　
Nëse ajo të ka lënë, edhe ti lere atë.
Pse dashke mjerueshëm të jetosh?
Forca, duroje dhimbjen,
Mos u dorëzo!
　
E dashura ime lamtumirë.
Katuli nuk do t
'ia dijë për ty,
më nuk të kërkon,
nuk vjen të të kërkojë falje
për gabimet. Po si nuk i vuan ti
ndjenjat që ai t
'i kushtoi!
　
Çfarë gjëme kjo jotja, e palumtur,
me çfarë jete do të shkosh në takim!
Cili burrë do të të marrë në prehër?
　
Kë mund të duash prapë, dashnore e kujt do të jesh?
Kujt do t
'ia japësh puthjet e tua, kujt do t'i jepesh?
Katul, mos u dorëzo, mbaje veten.
LIRIKA LI: MË DUKET KREJT SI NJË PERËNDI
　
Më duket krejt si një perëndi,
edhe pse njerëzore, eprore ndaj perëndive,
përballë atij, që duke të kundruar,
gjatë të shikon dhe të dëgjon hirshëm,
　
ndërkohë që ëmbëlsisht i buzëqesh;
kjo mua të palumtur më bën,
m
'i mpin të gjitha shqisat;
sepse, sa të shikoj, e dashur,
nuk mbetet më
asnjë fill zë,
　
gjuha më ngjitet në gojë,
si gjarpër i ftohtë më duket,
më bubullojnë veshët
nga një kumbim i brendshëm,
në të dy sytë,
më bie nata e verbër.
　
LIRIKA LXXXV- DASHUROJ DHE URREJ
　
Dashuroj dhe urrej.
ngaqë kështu bëj unë,
edhe ti kështu bën.
Nuk e di sesi ndodh
dhe kjo për mua është torturë.
　
LIRIKA LXXXVII: E DASHURA IME, TË KAM DASHURUAR KËSHTU I TËRI
　
E dashura ime,
të kam dashur,
kështu i tëri
　
sa je dashur ti nga unë
asnjë grua në botë
nuk do të jetë më.
　
Nuk do të shfaqen më
në botë
lidhje të tilla dashurore
kaq përkushtime të besnikërisë
sa të kam dhënë unë
nuk do të kenë më dashnorët.
　
I shqipëroi: ELIDA BUÇPAPAJ　
Comments (0)
Dërgoja shokut
Printo
