LUAN HIJA IME NË DRITË TË HËNËS Cikël poetik nga ARTUR VREKAJ, SHBA
E Shtunë, 12.21.2013, 07:55pm (GMT+1)
PËRLIND O DIELL
Dritën buro dhe shtegëto nëpër qiej shpresërimi të përlidhësh shpresën e Shqiptarit që nuk jepet pa e bërë ëndrrën, se është si zoti duruar kur merr një rrugë që e mundon fatpenguar shtigjeve të zëna lakngritur kaherë në soj.
Dritëro dhe përtej bebes në çdo shpirt të stërmunduar, që nderet mbi lëndina të reja ku lulërojnë lulet e egra rreth gjurmëve këmbëzbathura, që mbetën brezash në grunaja si shenja trojesh vëndbanuara.
Se ku tjetër botës e kemi nga një mal kult e shtëpi, se s'na ngroh dherash të tjera si atje në Shqipëri, se dhe qeshja e shpërnguljes dhëmb si plagë siç dhëmb dhe ti, kur sheh rrugëkthimin bar buruar se nuk frymet më njeri, veç një zog që me vargcicërimën të shkund qiellit kur të pyet ty: O Diell pse kthen përsëri?
Gjurmëdritën syve na e ke si mërgimtar, të na feksësh për të bukurën ardhmëri; O zjarr që zotin na kujton dhe fjalën atdhedashuri. --
PËRZGJIM PREJ AKULLIT
Mbi liqenin faqengrirë heshtjerrahurin prej erës, me klithmërima shpesërie dita gjall shenjat e jetës.
Mëngjesit përmes përshpirtjesh tek një varkë ankoruar qan mbi një shenjë buzëputhje si vajzë dashurimërguar!
Frymëngrohur si bir i vetëm që prej gjirit mbi syprinë, mi rrëmben të parat fjalë që i them zogut Robin.
Më ndjen që jam mërgimtar nga e shpirtit valë përvalur, me vargjeperlat Lasgushiane e përzgjoj liqer e akullt. -- FOLEJA E BRAKTISUR
Më mbeti si dëshmi e pikëllimit ethezënë për vdekje pragdimrit për tre fluturakë dhe mëmën që me aq mundime i rriti.
Në qiell të hapur Hëna kërcuret se bosh edhe nata friket pa jetë, pa zëra, shtratngrirë jashtë e brenda.
Bar e baltë trupëruar mollë-herekes duken sikur pyesin Diellmardhurin që perëndon ngritur supesh.
Shpirti më çahet më dysh dhe lotët kujen vargjesh në hon gjer sa i bie të fikët fundnëntorit që mort dot s'duron.
Fjalën time e bën shtizë majëdrejtuar nga unë, ëndrrës më zgjojnë zogjtë Robin-ë që të mos fikem në gjumë.
Plagëruar si shtëpia ku linda si në këtë jetë dhe tjetrën, shtegtuar dhe vdekja hije s'të ka as dheut botëvjetrës. --
NJERËZISHT TË DUA!
Aq më duhet nga ty, një vështrim i qeshur, që të nisin vrapin neuronet e mia; E shpirti të më shumëngjyret lëndinave ku fill poezia...
S'të bëra dhuratë të diamantë, as edhe një, as të shtrenjtë, të florinjtë,
Se bashkë, e shtrydhim trurin më shumë për të nesërmen dhe shtëpinë...
A s'ishte surpriza më e bukur një libër - buqetë poezish, netëve Hënëpikuara për ty, e dashur - thurur ?
Syve të tu, Vallëzonte bebesh lumturia; Mu derdhe e tëra si drita: Ti apo dashuria?
Njeriu në mua, botës rendur lumë, heshtur flet më shumë.
Zemrën ma dëgjon: rreh a vargëzon? Me ty, fatshtegtuar, jetëgjurmëruar.
Njerëzisht të dua! Edhe pa më pyetur, mërgimit jam rrëfyer: Si tokës ku linda vargjeve dorëshkruar! --
KUR TË QESH SHPIRTI
Imazhin tënd pirë, stërpirë me syvështrimin e parë, thesar e ruaj në retinë për bukurinë që më la pa fjalë.
Rruga më ndih të vij tek ty, ndërsa hija ime në dritë t' Hënës lodron pas fjalëndrojturave të para, lutje dashurore të zemrës!
Në sa rrahjezemre vajzash vetem jotja, rrahjeëmbla, trokoi tek unë dashurisht gjer sa u bë ëndërrbëra!
Po ajo erë dashurie fryn si herëparën, as lulet s'harroj të ti dhuroj, i lumtur jam kur të qesh shpirti, Tokë e qiell, me ty shtegtoj! -- PAK FJALË PËR AUTORIN
Artur Vrekaj, poet, publicist
Lindi më 1967, Përmet, Shqipëri.U diplomua oficer në Universitetin Ushtarak Skënderbej më 1989 në Tiranë. Më 2002 emigron familjarisht në SHBA.Ka studjuar Gjuhën Angleze në Quinsigamond Community College më 2006 në Worcester,Massachusetts, SHBA.
Eshtë autor i librave me poezi në gjuhën Shqipe "Dashuri që më kthen pas", 2012 dhe "Klithmëlindje",Qershor 2013, si dhe në Anglisht "Love letters" dalë në qarkullim më 2013.
Shkruan publicistikë për probleme që preokupojnë Shqiptarët e Amerikës si dhe artikuj studimorë për figura dhe ngjarje të kombit shqiptar.
ARTUR VREKAJ
Other Articles: |
|
AH, I NJOH KËTO SHTEGËTIMECikël poetik nga PËRPARIM HYSI (12.21.2013) |
|
SE DASHURIA PA MËKAT NUK KUPTOHETCikël poetik nga QAZIM SHEHU (12.21.2013) |
|
PËRZGJEDHJE NGA POEZIA BOTËROREPërktheu: FASLLI HALITI (12.20.2013) |
|
BIJ NËNASH JANË EDHE ATATregim nga FASLLI HALITI (12.20.2013) |
|
TOKA IME RRËNJË E PASHKULUR, PLAKU IM MJEKËRRBARDHË, ARDHACAKËTTri tregime poetike nga ADEM ZAPLLUZHA , nga libri “Fjetëm njëqind shekuj†(12.19.2013) |
|
BACË, NA TREGO RRUGËN QË DO TË BËJMË NESËR!Ibrahim RugovësPoezi nga NAMIK SELMANI (12.18.2013) |
|
MJEKRA DHE SHKREPTIMA, MUSHKONJA, SHKURRISHTA E NJERËZVE, VETMI dhe EUREKAPesë proza nga SAZAN GOLIKU (12.18.2013) |
|
Vlen të veçohet si statistikë dhe kuriozitetKATËR SHKRIMTARË SHOKË TË NJË KLASE - KATËR SHKRIMTARË, KATËR SHOKË KLASE, KATËR MIQ TË ZSH-së… NË KATËR LIBRANga KUJTIM RUDINA (12.17.2013) |
|
PO SHTRIHEM MBI TY BLERIM I RI I ATDHEUT TIMCikë poetik nga FASLLI HALITI (12.16.2013) |
|
TË DALIM TA PRESIM MIGJENIN...Esé nga MITRUSH KUTELI, 15 mars 1944 (12.15.2013) |
|