HARRIMI Nëntë poezi të reja nga QAZIM D.SHEHU
E Shtunë, 11.15.2014, 10:09am (GMT+1)
HARRIMI
Ti jeton në natën tënde, Në qiellin tënd ti jeton, Sizifin merr përdore, Tek shtëpi e qejfit e çon.
Lundra që vjen drejt bregut, Pengohet nga dallgët, Egërsuar prej qejfit, Të flakët.
Në lundër nuk guxoj, Ti hipi, s`munden, Ca yj të shplarë, Me vithe tunden..
SHKRUMBI
Fjalën ma mbyte njak, Pse atë kishe frikë, Fjala është më e padëmshme, Dritë. Ti dritën e saj, S`munde me e dashtë, U ndeze si flakë, Kur bie mbi kashtë. Tani as shkrumbi, S`të mbeti më, Po përse fjala Qan për të?...
ROBËRI
Robër të vetvetes mbetëm, Robër pa dashuri, Pak dashuri po të kishim, Veten drejt saj do nisnim. Po të na pranonte ajo, Siç ndodh pa hile, Do flisnim me gjithë zë, Për robërinë maskiliste....
URITH
Nyje dëshpërimi dot s`i lidh, Sëpatë e vështrimit tënd shkëlqen. Më ngjan do mbetem urith, Tunelit të errët tek dëfren.
VEÇ MEJE
Veç meje të gjithë, Të gjithë ose asnjëri, Merren me fjalën , me bukën e saj. Tani fjala shitet ngutshëm, Dhe vlerë s`ka. Dëgjoni mbrëmjeve një mori fjalësh, Që dalin nga ekranet plot bezdi. Zgjohesh në mëngjes dhe një gjetheje i falësh, Një gjetheje, dy, ri. Të gjitha janë harruar, Edhe pse erë nuk fryn, era i merr. Jetojmë në një kohë të bekuar, Ku llamburit drita, Dhe s`ka terr...
RROKULLISJE
Më merr malli të rrokullisem në një lëndinë, Atëhere kur dhunoja lulet padashur. Tani rrokullisem në një breg vetmie, Dhe qielli s`do të hapet...
RENDJE
Nuk di, dikujt sa i rendem, Po dua ta them fjalën. Nuk di si prej vetes zhgënjehem, Kur me të s`dua të çmallem. Gjithnjë dua të rend Skajeve të kësaj bote të bukur, Edhe pse e di:e bukur është përnjëmend, Apo kështu më është dukur...
KUKULLA
Ti ke dalë nga kukulla apo ajo prej teje, Njeriu kukullën krijoi për lehtësi, Kur i iku zjarri nga dejet, Ose me zjarr deshi me u shkri. Mungesa e thirrte gjithnjë Drejt kukullës së bukur, Nga që s`mundi t`i jepte zë, Drejt teje rendi si flutur...
KËRKIMI
U përskuqëm nga dielli i ditëve të ngrira, Mbetëm vetëm me hijeshi. Tani rri e shoh hijet e strukura Të hapit tënd që gjëmon në thellësi. Dhe ti je larg ,më larg se një re, Që ka frikë të rendë drejt resë tjetër, Në përplasje, një vetëtim mund të qe, Vetëtima që do ndriste mungesën...
QAZIM D. SHEHU
|