Rrjedhshmëria e tingujve të jetës gjithnjë shkrihet në atributet substanciale artistike. Kështu, vargjet e poetit Dimitris P. Kraniotis vijnë edhe në gjuhën shqipe nën përkujdesjen e përkthyesit të zellshëm, Baki Ymeri, ato kanë ruajtur vlerën artistike dhe simfonia e tyre në brendi reflekton shtjellimin e pamjeve të jashtme me thellësi estetike, e cila depërton mjaft bukur edhe te lexuesi i vëmendshëm shqiptar. Lirikat e këtij vëllimi shpalosin shqetësimin me tërë dramacitetin identifikues të aktualitetit njerëzor, të lidhura ne varësi me ekzistencialen konstruktive, kur realiteti krijon paralele aty ku frymon jeta me të gjitha mundësitë e gjallimit të saj.
Ekzistencialja lëvizëse edhe si sintagmë ka ngjashmëritë e logjikshme nëpër kontinentet e botës, dhe, si e tillë, kjo lëvizje mund të quhet edhe process, edhe perspektivë. Nga këto pikëpamje është strukturuar brendia e këtij vëllimi poetik, në të cilin poeti dëshmon qartësinë e shtruar në vargjet e tërësishme të poezisë së tij. Autori i vëllimit Iluzione, ngjarjet në të shumtën e rasteve i lë në funksion të hapësirës së lirë, e që brenda tyre qëndron edhe aktualiteti universal me konkretësi të përditshmërisë, duke i vënë në funksion e varësi mekanizmat me shfaqjet përbrenda variacioneve frytdhënëse. Vazhdimësia është e arsyeshme, sepse poeti në përsiatjen e tij ka fuqizuar të arritshmen, por në asnjë çast nuk e ka lënë anash destruktivitetin e bollshëm që provokon rendin jetik të njeriut.
Ndjekja e vazhdueshme e krijimit artistik në këtë vëllim del mjaft bukur e qartësuar, sepse ai ka për qëllim eliminimin e asaj që thuhet e nuk mënjanohet, kuptohet, të atyre dukurive njerëzore që kanë shtrirje në horizontin e pakëputshëm universal. Dimitris P. Kraniotis ka për qëllim të shtrijë në vargje dhe në jetë unifikimin konkret në korelacion e vijimësi të kohëve, përmes imagjinatës së kapshme për të gjitha shtresat e lexuesit që arrijnë të shijojnë vlerat estetike të vargut brenda këtij vëllimi poetik. Kur flasim për vlerat e këtilla, kemi parasysh akceptimin dallues të një autori që ka krijuar vlera të mirëfillta letrare në krijimtarinë e gjerë artistike, një krijues i një vendi fqinj që vjen për herë të parë para lexuesin tonë.
Kufijtë e shtrirjes hapësinore nëpër vargjet e tij të japin mundësinë e përfitimit e të përjetimit të asaj që ka shtruar autori në vargje, sepse në shumë poezi ai ka dhënë mundësi për të hyrë në të, varësisht çfarë kërkon e ndjen njeriu në të. Në këtë procedim aktual shtrihen marrëdhëniet e përditshmërisë që e rrethojnë njeriun e të gjitha racave, pavarësisht ku frymojnë ata. Këto pamje të kufishme e të pakufishme, rrethojnë relacione kuptimore me të vetmen arsye se kënga e poetit Dimitris P. Kraniotis, ndërlidhë kohët bashkë me njerëzit e të gjitha kohëve. Ajo vërehet me praninë e saj në shumë poezi, si p.sh. në poezitë: Egot e faljes, Skulptoj, Përsëritje, Nyje Gordiane, Autograf, Tinëzarët, Harta e bardhë. Mospimës duhani, Lista e të mbijetuarve, Ëndrrimtarë të marrë, Adio, Heshtje të padukshme, Loti, Teprica, Deklaratë e të ashtuquajturve "Miq" etj.
Duke depërtuar në mesazhin dhe shprehjen e bukur artistike, shohim e përjetojmë rolin edukativ dhe emancipues në përditshmërinë e njeriut tonë. Ai nëpër vargjet e poezisë "Mospimës duhani" është i hapur, i sinqertë në atë komunikim që duket e fshihet. Në pamje të parë mesazhi i kësaj poezie duket i thjeshtë, por në brendi të vargut të saj autori ka dhënë anën e padukshme të një realiteti interkomunikativ dhe funksional me tërë biosferën origjinale, që prodhon anti-biologji njerëzore dhe universale. Sikurse në poezinë "Lista e të mbijetuarve", universalja e shprehur në vokabularin artistik, gjithnjë është në varësi të kohëve. Poeti grek, Dimitris P. Kraniotis, shtron ngjarje të cilat kanë një autencitet të fatit e të kolektivitetit njerëzor. Ai arrin të depërtojë në thellësi të brengave që do të mbeten aktuale nëpër të gjitha hapësirat e kohët, te të gjithë ata që mbijetuan krizat e jetës ose mbeten në to, ose nëpër të cilat kalojnë e tejkalojnë fatet e njerëzimit si në poezinë: LISTA E TË MBIJETURVE: "Ëndrra të stolisuara/Për idetë e arritjeve,/Plot padrejtësi,/Gabime dhe fajësime,/I tërheq si do vathë,/.../Që degdisen në zhytjen/E miliarda hipoteza,/Pa e kuptuar ndonjëherë/Listën e atyre që mbijetuan,//Pa u humbur ndonjëherë/Në llogaritë njerëzore."
Tërësia poetike e këtij vëllimi komunikon me ngjarje nga më të ndryshmet, nëpër të cilat qarkullon dashuria, humanja, padrejtësitë njerëzore nga më të ndryshmet, gjithnjë me fokusim për të arritur kah objektiviteti i natyrshëm dhe i arsyeshëm. Në këto përsiatje autori ka lidhur dashurinë për të kaluarën dhe të ardhmen e vendit të tij. Rëndësia ideore dhe artistike në vargjet e Kraniotisit evolojnë në aspektin e konkretizimit funksional dhe kanë unifikimin ideor dhe tematik që i japin mundësinë realizimit të idesë për të shpalosur vlerat estetike, të cilat pasurojnë në fisnikërimin sensibiluzes të së veçantës kah konkretja.
　
　
　
　.JPG)
　
Ballina (Iluzione)
Dimitris P. Kraniotis
Comments (0)
Dërgoja shokut
Printo
