Kjo përmbledhje
me rubaira, që poeti Habi Skënderi ia jep lexuesit tonë, është rrjedhojë e një
pune shumëvjeçare. Në të janë derdhur në vargje të skalitura e me forcë
sintetike, mbresat e shumta të një jete plot përpjekje e mundime; përvoja e
mençuria e fituar nga vitet; zëri i një shpirti të ndjeshëm poetik, që edhe pse
vitet i rëndojnë mbi shpatulla e në zemër, nuk e ka humbur freskinë, energjinë
e forcën rinore.
Këto rubaira, në
rastet më fatlume, na befasojnë me vrullin dhe thellësinë. Ato janë shkruar me
nerv e frymëzim, janë të ngrohta e jetësore. Peneli i shkathët i fantazisë së
tij të begatë na e përshkruan gjithçka me korrektësi e saktësi, përmes një
vargu që merr pjesë në shqetësimet e dallgëzimet e ndjenjës, një vargu
tingëllues e të njderë, që na kumton me besnikëri e realizëm realitetin e
kohës, ëndërrat dhe zhgënjimet, përpjekjet e dramën e jetës, përsiatjen e
mistikën e një poeti besimtar, që beson në fuqinë e mbinatyrshme të Perëndisë.
Ky trinom:
Njeriu, poeti e besimtari, përbën prizmin përmes të cilit autori e sheh botën
dhe jetën. Ëto rti njësi themelore janë në një raport harmonik dhe të lidhura
ngushtme njëra tjetrën. Rubairat e këtij vëllimi, vepra më e mirë e poetit
Habib Skënderi, na japin të pasqyruar poetikish realitetin tonë, dramën
ballkanike e botërore, botën e jashtme e të brendshme, realitetin jetësor e të
përditshëm dhe mistikën fetare, e cila është pjesë e pandashme dhe e
rëndësishme e botëkuptimit të tij.
Njohja e jetës,
përvoja e gjallë në lloj e lloj punësh, pjesëmarrja aktive në jetën shoqërore,
e ka ndihnuar poetin t'u japë konkretësi vargjeve e situatave që na përshkruan;
të jetë i beftë dhe joshës; të na pikturojë me mjeshtëri tabllonë e jetës
shqiptare me ngjyrimet e karakteristikat e veta; të jetë tokësor e i lidhur me
realitetin, ta ndjejmë psikologjinë e mendësinë e një bashkëkohësi, i cili e ka
ndierë dhe e ndien akoma mbi shpatullat e veta peshën e jetës.
Si njeri me
shpirt fisnik e të ndjeshëm, Habib Skënderi na përçon përmes vargjeve
filozofinë e së mirës dhe së drejtës, besimin tek mundësitë e njeriut për të
sjellë në jetë harmoninë e begatinë, ngadhënjimin e lirisë dhe të demokracisë.
Përmes satirës
dhe ironisë fshikullohen plagët dhe veprimet e gabuara të njerëzve që i
janë larguar udhës së Zotit; demaskohet korrupsioni dhe etja e pangopur për
fitime e pasurim i qarqeve të caktuara të biznesit e politikës; u bëhet thirrje
njerëzve të ruajnë të pastër e të panjollosur ndërgjegjen dhe shprehet besimi
se jeta do të futet në hullitë e saj, se njeriu do të gjejë forca të përmendet
dhe të ecë në rrugën që e ndrit urtësia hyjnore, drejt rimëkëmbjes e rilindjes
së shpirtit e të kombit...
Comments (0)
Dërgoja shokut
Printo
