NDËRKOHA E KETRIT
Poezi nga SKËNDER BUÇPAPAJ
E Mërkurë, 01.28.2015, 03:59pm (GMT+1)
 Ketrit kur
I shpëton boçja e pishës
Ai rri për minuta të tëra
Me shikim të ngulur
Në mënyrë të pacaktuar
Ketri
Nuk e ndjen rënien e boçes së pishës
Në ato çaste
Boçja që bie
Pasqyrohet në ngjitje
Në retinën e syve të ketrit.
Ketri respekton
Ngjitjen e boçes
Deri në pikën më të lartë
Të pasqyrimit në sytë e tij.
Kjo është ndërkoha
Kur ketri rri me shikim të ngulur
Pasi i ka shpëtuar nga putrat
Boçja e pishës.SKËNDER BUÇPAPAJ
|
Comments (0)
Dërgoja shokut
Printo
