Kur
sonda LRO (Lunar Reconnaissance Orbiter) lëshuar nga NASA më
18 qershor do të fillojë të vëzhgojë dheun
hënor, mund të shikojë atë çka ka mbetur
nga misionet Apollo të cilat 40 vjet më parë e kanë
dërguar për herë të parë njeriun në
Hënë. Mund të shikojë, për shembull, modulin
e atterrimit Eagle me të cilin më 20 korrik 1969 komandanti
i misionit Apollo 11, Neil Armstrong, e Buzz Aldrin prekën dheun
hënor, e mund të shikojë edhe modulet e pesë
misioneve të tjera të programit Apollo, të cilat e
kanë çuar njeriun në hënë.
ZBARKIMI:
Përpjekjet e kryera prej vitesh nga 400 000 veta kulmuan në
misionin Apollo 11, i cili më 16 korrik 1969 nisi nga Kennedy
Space Center i Cape Canaveral (Florida) e më 19 korrik 1969
arriti orbitën hënore. Në orën 22:17 (me orën
tonë) të 20 korrikut 1969 Armstrong e Aldrin preknin dheun
hënor në bordin e modulit Eagle, teksa kolegu i tyre
Michael Collins kontrollonte modulie komandës Columbia. Ndërkaq,
nga Toka, mbi 500 milionë njerëz shikonin pamjet e
zbarkimit transmetuar drejtpërdrejt nga televizionet në të
gjithë botën.
RRUGA
PËR NË HËNË: Në 40 vjet nga zbarkimi, të
170 tonelatat e objekteve lënë nga njeriu mbi dheun hënor
tregojnë historinë e një udhëtimi për në
Hënë shumë të ndryshme nga ajo e sotme. Prekja e
dheut hënor ishte objektivi i sfidës midis Shteteve të
Bashkuara të Amerikës dhe Bashkimit Sovjetik, lindur në
kulmin e Luftës së Ftohtë dhe në të cilën
BRSS kishte afirmuar më 4 tetor 1957 primatin e tij në sytë
e botës duke lëshuar me sukses satelitin e parë
artificial, Sputnik. Dëshmitë janë ende të
shpërndara mbi dheun hënor, midis Detit të Reve dhe
Detit të Qetësisë, ku kanë rënë sondat
sovjetike të lëshuara në fund të viteve 1950. Në
Detin e Kthjelltësisë është simboli i një
tjetër primati sovjetik, sonda Hëna 2, objekti i parë
ndërtuar nga njeriu që ka prekur për herë të
parë dheun hënor. Por në Kraterin Kopernik e në
Oqeanin e Stuhive gjenden simbolet amerikane, sondat Surveyor lëshuar
midis 1966 e 1977. Liqeni i Shkëlqesës tregon ndërkaq
një histori shumë më të afërt e shumë
më të ndryshme, në të cilën udhëtimi
për në Hënë shfaqen protagonistë të
rinj, si Europa: pikërisht më 2006 është "zhytur"
këtu sonda Smart 1, e Agjencisë Hapësinore Europiane
(ESA).
NJË
HESHTJE E GJATË: Njeriu i fundit që ka ecur mbi Hënë
ka qenë, në dhjetor 1972, Eugene Cernan, anëtar i
misionit të Apollo 17. Pastaj udhëtimi është
ndalur për një kohë shumë të gjatë. Një
heshtje që, sipas ekspertëve, mund të shpjegohet me
materialet e pamasa
që janë marrë (382 kilogramë
gurë hënorë) dhe sjellë në Tokë nga
misionet Apollo dhe Hëna. Por ndërkohë arritja e
Shuttle dhe lindja e Stacionit Hapësinor Ndërkombëtar
(ISS) kishin përqëndruar gjithë vëmendjen, ndërsa
misionet shkencore janë përqëndruar mbi planete të
tjera të Sistemit Diellor, ende thelbësisht të
panjohura.
PROTAGONISTË
TË RINJ: "Nga epoka e zbarkimit mbi Hënë gjërat
kanë ndryshuar shumë; nuk ka më kundërvënie
midis dy blloqeve, por një garë midis kombeve që duan
të afirmojnë rëndësinë e tyre në nivel
teknologjik, si Kina e India, e kombe, si Shtetet e Bashkuara të
Amerikës, që kërkon të mbajë lidershipin e
fituar para 40 vjetësh," vënë re ekspertët e
sotëm të vëzhgimit të universit. Mbi këtë
bazë janë duke lindur aleanca të reja, të cilat
janë larg logjikave të para 20 viteve, me një optikë
krejt të ndryshme.