TIM BIRI
Të kam përftuar veç me mendimin bir
dhe nuk ke zbritur kurrë në trupin tim si një vesë e mirë.
Por je shndërruar në bletë punëtore, e ke pllenuar gjithë trupin tim
dhe nga ana ime jam bërë biri yt, biri i mendimit tënd.
Ndoshta, kur të vdes, do pjell gjithë ëmbëlsinë që ma ke vënë në shikimin e parë,
sepse, bir, të kam vështruar gjatë, por nuk të kam njohur kurrë.
Bir biri im i ëndërruar, bir vetëm të kam menduar
nuk ke zbritur kurrë në trup si një vesë e mirë
të kam vështruar gjatë, por nuk të kam njohur kurrë.
　
　
　
A MIO FIGLIO
Ti ho generato col solo pensiero figlio
e non sei mai sceso nel mio corpo come una buona rugiada.
Però sei diventato un'ape laboriosa, hai fecondato tutto il mio corpo
e a mia volta son diventato tuo figlio, figlio del tuo pensiero.
Forse, quando morirò, partorirò tutta la dolcezza che mi hai messo nel primo sguardo
perché figlio, ti ho guardato a lungo, ma non ti ho mai conosciuto.
Figlio figlio mio sognato, figlio ti ho solo pensato
non sei mai sceso nel corpo come una buona rugiada
ti ho guardato a lungo, ma non ti ho conosciuto mai.
BARBARËS
Jeta është tejet bajate dhe zhgënjyese...
Kam një bijë të qetë
me sy të kaltër dhe flokë të artë
që më rri, zemra, ime, gjithmonë larg
dhe ka duar çupërline
e fytyrë të bukur plot ironi, por më do mua shumë
ashtu si duhet vetëm një Zot;
kjo çupërlinë e bukur që në herë
të moçme është e Italisë
mendon për mua nganjëherë dhe më buzëqesh
i vetmi yll brenda stuhisë.
　
A Barbara
La vita è grama e deludente assai...
Ho una placida figlia
con gli occhi azzurri ed i capelli d'oro
che mi sta, cuore mio, sempre lontana,
e ha le mani fanciulle
e il volto bello pieno di ironiae mi vuol tanto bene
come soltanto se ne vuole a un Dio;
questa fanciulla bella che nei liti
remoti è dell'Italia
a me pensa talvolta e mi sorride
unica stella dentro la tempesta.
　
O BUZË, BUZË TË PAPULITURA E TË BARDHA
O buzë, buzë të papulitura e të bardha
në trajtën e bimës pendestare,
buzë të papulitura brenda puthjes
në protestën e dhimbshur të marrëzisë,
o buzë pa kohë
që keni dashur një burrë,
buzë që nuk falin
hidheni protestën jashtë një dritareje.
O buzë të Virgjines hyjnore,
që këndoni Engjëllin teksa afrohet,
është gati sekreti i madh,
vij e s'ka gjë që më ndal.
O labbra, labbra disunite e bianche
O labbra, labbra disunite e bianche
nel valore del pianto penitente,
labbra disunite dentro il bacio
in tenera protesta di follia,
o labbra senza tempo
che avete amato un uomo,
labbra senza perdono
ponete la protesta fuori da una finestra.
O labbra della Vergine divina
che cantan l'Angelo che ormai si avvicina,
è pronto il gran segreto,
vengo meno a un divieto.
　
DJE E KAM VUAJTUR DHIMBJEN
Dje e kam vuajtur dhimbjen,
nuk dija se kisha një faqe të përgjakur,
buzët prej metali të ashpër,
një mungesë të plotë horizontesh.
Dhimbja është pa të nesërme,
është një turi kali që bllokon
thembrat e fuqishme,
por dje kam rënë poshtë,
buzët e mia janë mbyllur
dhe tmerri ka hyrë në gjoksin tim
si një fishkëllimë e thellë
dhe burimet kanë pushuar së lulëzuari,
uji i tyre i rëndë
ishte veç një det dhimbjeje
ku fundosesha duke fjetur,
por edhe atëherë kisha frikë
nga engjëjt e përjetshëm.
Po nëse janë kaq të ëmbël dhe të përhershëm
pse palëvizshmëria më ngjall tmerrin?
Ieri ho sofferto il dolore
Ieri ho sofferto il dolore,
non sapevo che avesse una faccia sanguigna,
le labbra di metallo dure,
una mancanza netta d'orizzonti.
Il dolore è senza domani,
è un muso di cavallo che blocca
i garretti possenti,
ma ieri sono caduta in basso,
le mie labbra si sono chiuse
e lo spavento è entrato nel mio petto
con un sibilo fondo
e le fontane hanno cessato di fiorire,
la loro tenera acqua
era soltanto un mare di dolore
in cui naufragavo dormendo,
ma anche allora avevo paura
degli angeli eterni.
Ma se sono così dolci e costanti,
perchè l'immobilitàmi fa terrore?
　
ALBATROSI
Unë isha një zog
me bark të bardhë bujar,
dikush më ka prerë fytin
për të qeshur mbi mua,
s'e di.
Unë isha një albatros i madh
dhe fluturoja mbi dete.
Dikush e ka ndalur udhëtimin tim,
pa asnjë lloj mëshire.
Por edhe shtrirë për tokë
unë këndoj për ty
këngët e mia të dashurisë.
L'albatros
Io ero un uccello
dal bianco ventre gentile,
qualcuno mi ha tagliato la gola
per riderci sopra,
non so.
Io ero un albatro grande
e volteggiavo sui mari.
Qualcuno ha fermato il mio viaggio,
senza nessuna caritàdi suono.
Ma anche distesa per terra
io canto ora per te
le mie canzoni d'amore.
BUZË JORDANIT
Orë të humbura kot
në kopshtet e çmendinës,
lart e poshtë nëpër hekura
egërsuar nga lulet,
humbur të gjithë në një ëndërr
të realitetit që arratisej
hedhur prapa shpinave tona
nuk e di nga e cila kimerë.
Dhe pas një takimi
ndonjë i sëmurë qesh
në festat e rreme.
Kohë e humbur në mendime vorbulluese,
të mbështetura përtej hekurave
si dallëndyshe nudo.
Atëherë i kemi dëgjuar predikimet,
i kemi shumëzuar peshqit,
atje poshtë buzë Jordanit,
por Krishit nuk ishte:
nga bota na kishte çrrënjosur
si barishte të shëmtuar.
Vicino al Giordano
Ore perdute invano
nei giardini del manicomio,
su e giù per quelle barriere
inferocite dai fiori,
persi tutti in un sogno
di realtàche fuggiva
buttata dietro le nostre spalle
da non so quale chimera.
E dopo un incontro
qualche malato sorride
alle false feste.
Tempo perduto in vorticosi pensieri,
assiepati dietro le sbarre
come rondini nude.
Allora abbiamo ascoltato sermoni,
abbiamo moltiplicato i pesci,
laggiù vicino al Giordano,
ma il Cristo non c'era:
dal mondo ci aveva divelti
come erbaccia obbrobriosa.
JAM DASHURUAR
Jam dashuruar
me flatrat e mia të engjëllit,
me hojzat e mia që thithin natën,
jam dashuruar me veten
dhe trallitë e mia.
Një branë që gërryen brenda gjerave,
apo ndoshta vashë e rritur
kam humbur tiparet e mia.
Si je nudo, dashuri,
nudo dhe pa mbrojtje:
unë jam kitara e vërtetë
që të godit në gjoks
dhe të jep dridhje të gjatë.
Mi sono innamorata
Mi sono innamorata
delle mie stesse ali d'angelo,
delle mie nari che succhiano la notte,
mi sono innamorata di me
e dei miei tormenti.
Un erpice che scava dentro le cose,
o forse fatta donzella
ho perso le mie sembianze.
Come sei nudo, amore,
nudo e senza difesa:
io sono la vera cetra
che ti colpisce nel petto
e ti dàlarga resa.
TI ISHE E VËRTETA
Ti ishe e vërteta, kufiri im,
rrjeta ime e dobët,
por jam përplasur
kundrejt pemës së të mirës dhe të keqes,
kam ngrënë edhe unë mollën
e gjithëpranisë sate
dhe jam boshatisur
nga çdo lloj dije,
sepse ti ishe doktrina ime
dhe gjyryku i jetës sate
i lulëzonte të gjitha trandafilet.
Tani ti je e ngatërruar
me temat e errëta të lirës
por më kot e mbyt zërin tënd
në rrënjët - spirale të pemëve,
më kot i vërtit rënkimet
thellë poshtë tokës,
sepse unë vij të të kërkoj
e gërryej bërthamën tënde,
nënë, kërkoj në shpirtërat
atë më të qartin e më të vendosurin,
atë që kishte sytë e tu
dhe zërin tënd të ngrohtë
e trimërinë tëndë të ëmbël
bërë vetëm prej yjesh.
　
Tu eri la veritÃÂ
Tu eri la verità, il mio confine,
la mia debole rete,
ma mi sono schiantata
contro l'albero del bene e del male,
ho mangiato anch'io la mela
della tua onnipresenza
e ne sono riuscita
vuota di ogni sapienza,
perché tu eri la mia dottrina,
e il calice della tua vita
sfiorava tutte le rose.
Ora ti sei confusa
con gli oscuri argomenti della lira
ma invano soffochi la tua voce
nelle radici - spirali degli alberi,
invano getti gemiti
da sotto la terra,
perché io verrò a cercarti
scaverò il tuo fermento,
madre, cercherò negli spiriti
quello più chiaro e più fermo,
colui che aveva i tuoi occhi
e la tua limpida voce
e il tuo dolce coraggio
fatto soltanto di stelle.
Comments (0)
Dërgoja shokut
Printo
