RRËNJËT Poezi të reja nga QAZIM SHEHU
E Mërkurë, 04.30.2014, 10:39am (GMT+1)
RRËNJËT
Pemën stuhia e hodhi përtokë, Krahët u hapën dhe ra përmbys. Madhështi e gjelbërimit u rrëzua, Rrënjët u ndjenë ligsht. Pemët e rrëzuan, rrënjët s`tunden, Filiza do çelin pas një kohe, Njerëzit të shohin një shenjë e të luten, Për vazhdimin e kësaj bote...
FJALA
Fjala s`pranon aktrim, Kur i dobti vuan, Fjala kthehet qëllim, Kur na shkelin thuan. Fjala është protestë, Dashuri e flaktë, Kur rrëmbehet pjesë, Mbetesh barkthatë. Fjala s`pranon të vidhet, Të lidhet s`pranon, Kur e drejta shitet, E drejta gabon. Fjala zhvishet ,zhytet, Në lumin e ngrirë, Nuk duron mitet, Që lypin pa mëshirë, Adhurim për ta, Adhurim kur s`ka, Kur i dobti vritet Në lak të hallit, hata...,
FRESKORE
Ne përherë na bëjnë freskore, Ata që atdheun ngrenë, Me fjalë të lëmura,përmendore, Na kujtojnë atdhenë. Sikur ne nuk e dimë, Sikur e kemi harruar, Ku e ka atdheu lavdinë, Afshi i tij i buruar. Dhe i shohim në gazeta, Ne tribuna dhe ekrane, Trumbetojnë pa të meta, Atdhetarizëm ,hane, hane. Dhe ne i durojmë, Fjalët e tyre freskore, Si një daulle në mesnatë, Si një këngë vajtimore. Sikur ne nuk e dimë, Ku e ka fillesën atdheu, Na dalin trimat në vitrinë, Me llak shndritës Prometeu...
QAZIM SHEHU
|