|
TEBDIL NË MBRËMJEN E ORGANIZUAR NGA DEPARTAMENTI I GRUAS KapitullI 11 i romanit "MURMASHËT" i autorit THANI NAQO
E Shtunë, 03.24.2012, 06:21pm
11.
Artan Bareli kishte qenë vetëm një herë në mbrëmjet e organizuara nga departamenti ku punonte e shoqja. Ajo mezi pranoi që ai të shkonte me të dhe, këmbënguljes së tij, i qe përgjigjur me këshillën traboniane:
-Të rish mënjanë dhe urtë. Ta di tipin. Lëshon broçkulla të hidhura, më keq se Lenini i Vogël. Unë nuk dua që kolegët e mi të marin vesh çfarë pune bën dhe në ç’gjëndje je meanglishten. Eja, ama, zëre se nuk njihemi bashkë.
-Do ta supozoj se nuk njihemi bashkë - i kishte thënë ai.
|
|
 |
|
DHE QIELLI MORI FLAKË SKAJ MË SKAJ Poezi të zgjedhura nga XHEVAHIR SPAHIU
E Shtunë, 03.24.2012, 02:06pm
Para derës mendimet e vogla,
prapa derës mendimet e mëdha.
Ç'mendojnë ata që janë jashtë
për ata që janë brenda?
Ç'mendojnë ata që janë brenda
për ata që janë jashtë?
Të dy bashkë -
...............ata që janë brenda
...............ata që janë jashtë,
hapin honin
ku njëtrajtshmëria vdes |
|
|
|
RRËZIMI I MONUMENTIT dhe DHJETË HISTORI ANTIPOSTMODERNE Proza nga RIDVAN DIBRA
E Shtunë, 03.24.2012, 10:52am
Monumenti duhet rrëzuar. Për një mijë e një arsye. Po ju kujtoj vetëm dhjetë prej tyre, të cilat, gjithsesi, mund të mos jenë kryesoret: |
|
|
|
SHKENCËTARI EPIK I MULAJVE Pjesë nga romani "Imazh" i ZEF MULAJT përgatitur për botim nga ZEQIR LUSHAJ
E Djelë, 03.18.2012, 11:28am
Ata ecnin në grup të gjithë bashkë, tre djemtë dhe pesë vajzat. Ata të tre, as njerës prej vajzave nuk ua dinin emrat as vëndet nga vinin. Ecnin në errësirë, herë dilte herë fshihej hëna pas reve të zeza. Grupit i duhej edhe rreth tridhjetë minuta për të mbërritur te Kepi. Ishte ora 11 e natës, në orën dymbdhjetë duhej të behej nisja. Koha si dukej do t‘i favorizonte, shi as erë nuk kishte. Duke ecur, njëra nga vajzat e vogla ishte lodhur, po i vinte gjumi:
- Jam lodhë!- tha vajza. Ajri i ftohtë nuk ia linte fjalën me i dalë plotësisht nga goja. Njëri nga djemtë e mori për dore.
Më në fund arritën në bregun e detit. Aty nuk dukej askush. Ndofta janë duke ardhur, ose rrinë të strukur nga të ftohtit. Mbase rrinë fshehur, deri sa të vijë ora fiks. Një zonë vërtetë e frikëshme, me shkëmbenj, mbi të cilët përplaseshin valët dhe në lartësi një pyll i vogël, natën të ngjallnin frikë. Sinjali ishte zhurma e motorëve të motoskafëve. Sapo të ndihej zhurma, njerëzit, me njëherë duhej të vraponin në atë drejtim. Koha e imbarkimit të përsonave ishte tre minuta, dhe duhej që gomonja të jetë shkëputur nga toka plotësisht |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
KUR TË MËSONI SE KAM VDEKË Poezi nga HAVZI NELA (1934-1988)
E Djelë, 03.04.2012, 09:56am
Kur të mësoni se kam vdekë,/ Kur të thoni: "Ndjesë pastë!"/ A e dini se çfarë kam hjekë/ Unë, poeti zemërzjarrtë? |
|
|
|
LIBRI I POEZIVE Nga FEDERICO GARCIA LORCA (Federiko Garsia Lorka, 1898-1936)
E Mërkurë, 02.22.2012, 09:47am
.jpg)
Thotë mbrëmja: "Kam etje për hije!"/ Thotë hëna: "Unë, etje për yje!"/ Burimi kristalor lyp buzë,/ frymime kërkon era./ Unë kam etje për aroma dhe qeshje./ Etje për këngë të reja/ pa hëna as zambakë/ e pa dashuri të vdekura |
|
|
|
UNË JAM EZRA Poezi të zgjedhura nga ARCHIE RANDOPLH AMMONS i përktheu RUDI EREBARA
E Premte, 02.17.2012, 11:33am
Shoh për mënyrën/ si do kthehen gjërat/ prej spërdredhjes mu në qendër/ trajtën/ që do marrin që sot e tutje/ kështu që ajo pemë mështekne e bardhë/ cikluar me të zezë në degë/ do shquajë/ xixëllimin e erës/ krejtësisht jashtë vetes: |
|
|
Faqe 82/92: « :: ... 79 80 81 82 83 84 85 ... :: »
|
.jpg)
