|
ZOTI MË NË FUND DUHEJ TË BESONTE NË NJERIUN Poezi nga nobelistja WISLAWA SZYMBORSKA të përkthyer nga ELIDA BUÇPAPAJ
E Enjte, 10.27.2011, 03:05pm
Shumica nuk arrinin deri në tridhjetë vjeç./ Pleqëria ishte një privilegj i pemëve dhe gurëve./ Fëmijëria zgjaste aq sa e këlyshëve të ujkut./ Duhej ngutur, të jetohej sa më shpejt/ para se të perëndonte dielli,/ para se të binte bora./ Prindëreshat trembëdhjetëvjeçare,/ kërkuesit katërmbëdhjetëvjeçarë të strehëve në xunkthin e kënetave,/ gjahtarët njëzevjeçarë,/ një çast më parë nuk ishin, një çast më vonë nuk janë më./ Krerët e paskajnisë bashkoheshin me ngut./ Yshtëset murmuritnin yshtje/ ende me të gjithë dhëmbët e rinisë në gojë./ Biri bëhej burrë para syve të babait./ Nipi lindte para syve të gjyshit. |
|
 |
|
THEMELIMI DHE MANIFESTI I FUTURIZMIT Nga FILIPPO TOMMASO MARINETTI
E Mërkurë, 10.26.2011, 09:29am
Kemi qëndruar zgjuar gjithë natën – miqtë e mi dhe unë, nën llampa të varura të xhamive me kupolat prej tunxhi të filigrantë, yjëzuar si shpirtërat tanë, duke ndriçuar si ata me rrezatimet e ngujuara të një zemre elektrike. Kemi shkelur për orë të tëra plogështinë tonë atavike mbi qilimat e pasur orientalë, duke diskutuar përballë kufijve ekstremë të logjikës dhe duke nxirë shumë letra me shkrimet tona të furishme.
|
|
|
|
Manifesti i Futurizmit NGRINI KOKAT LART!
E Mërkurë, 10.26.2011, 09:24am
1. Ne duam ta këndojmë dashurinë e rrezikut, zakonin e energjisë dhe të mosfrikës.
|
|
|
|
AUTOMOBILIT TË GARËS Poezi nga FILIPPO TOMMASO MARINETTI
E Mërkurë, 10.26.2011, 09:15am
Perëndi e furishme e një race çeliku,/ Automobil i dehur për hapësirë,/ që çukërmon dhe drithëron nga ankthi/ duke brejtur ngojzën me dhëmbët krakëllitës/ Kuçedër e përkryer japoneze,/ me sytë prej skëterre,/ ushqyer me flakë e me vajra minerale,/ i etur për horizonte, për prè yjore/ unë e lëshoj në turr zemrën tënde që shfryn djallëzisht,/ lëshoj në turr pneumatikët e tu gjiganteskë,/ për kërcimin që ti di ta kërcesh/ përpara nëpër rrugët e bardha të të gjithë botës! |
|
|
|
102 VJETORI I FUTURIZMIT OSE PRIMITIVËVE TË NJË NDJESHMËRIE TË RE Dossier i përgatitur nga ELIDA BUÇPAPAJ
E Martë, 10.25.2011, 08:45am
Lëvizja që pati në qendër të saj dinamizmin, shpejtësinë, fuqinë e makinave, si dhe gjallërinë (vitalitetin) e ritmin e çmendur të jetës moderne, lindi 102 vjet më parë në Itali. "Qëndruam zgjuar gjithë natën – miqtë e mi dhe unë – nën llampadarët e xhamisë me kubenë prej tunxhi të latuar, yjëzuar si shpirtërat tona, sepse si ato lëshonin rreze nga vezullimi i ngujuar i një zemre elektrike."
|
|
|
|
DIELLI ËSHTË PENDUAR QË LINDI Cikël poetik nga BARDHYL MALIQI
E Shtunë, 10.22.2011, 11:30am
E njihni Trishtilin,/ zogun e vogël të gjithkohshëm të pyllit,/ që këndon bukur,/ që përçartet pranverës me ngjyrën e gjelbër të krahëve,/ me gushën e bardhë,/ me sqepin e vogël të verdhë,/ me lëvizje të gjalla,/ vajzërisht të hijshme./ Por ty po më habit bre, Mustafë!/ pse ngjyresh me poza patriotizmi,/ pse lëviz me postura histerike,/ me zë të çjerrë,/ me sy të zgurdulluar?/ mos vallë don të fshehësh/ dobësinë tënde,/ atë zogun e vogël të pyllit,/ pas flatrave dhe sqepit të një shqiponje,/ pas kokës së madhe dhe/ syve të zgurdulluar të bufit?!/ Mustafë,/ o i biri i dikushit! |
|
|
|
DHE UNË KËRKOJ HIJEN MË TË HOLLË, MË TË PAPËRFILLSHME Poezi argjentinase të pëkthyera nga ANTON PAPLEKA
E Mërkurë, 10.19.2011, 12:38pm
Armët e tyre u bëfshin pluhur, pluhur u bëfshin fytyrat e tyre,/ Tashti le të na shpëtojnë arkitekturat e padeshifruesheme/ Që qenë nderi i ëndrrës sate./ Vëlla i natës, opiumpirës/ Atë i frazave të lakadredhuara që tashmë janë/ labirinte dhe kulla,/ Atë i fjalëve që nuk mund të harrohen,/ A më dëgjon, mik që nuk arrij të të shoh,/ A më dëgjon përmes këtyre gjërave të paharrueshme,/ Siç janë detet dhe vdekja? |
|
|
|
EDHE SHQYP NA THANË SE ZOTI PËR SHQYPTARË SHQYPNINË E FALI Poezi të zgjedhura nga GJERGJ FISHTA (23 tetor 1870 - 30 dhjetor 1940)
E Mërkurë, 10.19.2011, 12:29pm
T'falem, Shqypni, ti i shpirtit tem dishiri!/ I lum njimend jam un n'gji tand tue rrnue,/ Tue gzue t'pamt tand, tue t'hjekë atë ajr t'kullue/ Si Leka i Madhi e Skandërbegu i biri / Kje i Lumi vetë, qi mue m'dërgo ksi hiri/ Për nën qiellë tande t'kthielltë un me u përftue./ Malet e hjedhta e t'blerta me shikjue,/ Ku Shqypnija e Burrit s'dron se i qaset niri./ Ktu trima lejn gjithmonë, pse ti je nana/ E armvet n'za, qi shndrisin duert e t'lumit,/ Kah des për ty i rrebtë e trim si zana:/ Eden n'Balkan ti je; ti prej t'Amshumit |
|
|
|
VALLËZIM ME FLAKËN Fragment nga romani "Salla me hijet prej letre" i PETRAQ RISTOS
E Mërkurë, 10.12.2011, 03:08pm
... Nuk do ta kisha nisur këtë rrëfim, nëse papritmas nuk do të qe shfaqur Ajo, krijesa e çuditshme, Ajo femër ngjyrë flakëpurpuri, me sy të shkruar, e cila hynte në sallën e bibliotekës nga dera e vetme |
|
|
|
SAPUNI "LEDI MAKBETH" Poezi nga ISMAIL KADARE
E Martë, 10.11.2011, 09:13am
Ka katërqind vjet/ Që duart ajo lan/ Me sapunë gjithfarë markash/ "Lux","Camay".
|
|
|
Faqe 84/92: « :: ... 81 82 83 84 85 86 87 ... :: »
|
