i mbyllësh sytë, për të mos i parë
Xhamllëqet si i shfytyrojnë hijet e netëve,
Hordhitë e demonëve dhe të ujqërve fytyrëvrarë,
Përbindshmëri të kobshme e të zeza.
　
Pastaj faqja jote si do të ngjethet...
Një puthje e lehtë, një merimangë e dehur, do të zbresë
Mbi qafë...Ndërkaq ti
Do më thuash: "Kërko!", duke ma afruar kokën
-do të kemi kohë ta gjejmë atë bishë të vogël
-që sorollatet kështu pa frikë...
　
LA MIA BOHEME (FANTASIA)
　
Duart në xhepat bosh, unë shkoja
Me kapotën time tashmë ideale;
nën qiell shkoja, o Muzë, përhumbur fare;
oh! la, la! Sa dashuri të arta ëndërroja!
　
Pantollonat e vetëm të grisur i kisha. Rima
Numëroja rrugës, i përëndërrt. E bujtina
Ime Arusha e Madhe ishte.
Lart atje
Yjet në qiell cicëronin ëmbël nëpër re;
　
i dëgjoja, ulur në qoshet e rrugëve,
në mbrëmjet e shtatorit të butë
ku vesa më pikonte në ballë një verë të sertë;
　
e, mbetur në mes të fantastikeve enigma,
si të ishin zana, unë hiqja zvarrë opingat
e mia të grisura, një shqelm mbi zemër!
　
PERSIATJE E MËNGJESIT
　
Katër e mëngjesit, verë,
gjumi i dashurisë vazhdon ende
nën zabelet agimi spërkat herët
mbrëmjet kremte.
　
Por atje në kantieret madhështore
Nën diellin e Esperideve, atje
Pa këmishë në trup, ja marangozët
Si lëvizin pa ndërprerë.
　
Të qetë, në ato shkretëtira erëlëmashqe,
përgatitin dyshemenë e re
ku fshtari i pasur tani qesh
nën qiejt e pikturuar me murale.
　
Për këta Punëtorë bukuroshë
Ndaj një mbreti të Babilonisë nënshtruar
Ah! Lëri pak, Venerë, Dashnorët e tu
Me zemra kurorash mbretërore.
　
Mbretëreshë e Barinjve!
Dërgoju punëtorëve raki,
forca e tyre është ajo që të rikthen ty
në det, para notit të mesditës.
Comments (0)
Dërgoja shokut
Printo
