　
　
SHTRIHEM
　
Shtrihem sipër një stomi
Ku e përgjumur Dashuria prehej;
Midis kallamishtes së lagësht dëgjova
Dënesje, dënesje.
　
Atëherë shkoj drejt një rrëpire
E drejt vetmisë së trishtuar,
Drejt ferrave dhe gjembave të shkretëtirës;
E ato më tregojnë
Si kishin qenë mashtruar,
Përzënë dhe detyruar në vetëpastrim shpirtëror.
MOS KËRKO MË
　
Mos kërko më ta shfaqësh dashurinë tënde,
Dashuri që nuk mund të shpallet kurrë;
Flladi i njerëzishëm lëviz
Në heshtje, i padukshëm.
　
E shpalla dashurinë time, e shpalla dashurinë time,
Zemra ime e shfaqi;
Duke u dridhur, duke ngrirë akull, në trembje të frikshme,
Ah! Ajo shkoi e vajti.
　
Sapo dashuria më la,
Një shtegtar kaloi andej;
Në heshtje, i padukshëm:
I mjaftoi një ofshamje, e rrëmbeu.
MOS E SHPREH DASHURINË
　
Mos e shpreh dashurinë,
Ajo e vërteta e pathënë gjithmonë mbetet;
Është një shpirt që endet
I heshtur, i mistershëm.
　
E deklarova dashurinë time të madhe
Ia hapa zemrën asaj tejetej;
Me një frikë tmerruese, e akullt,
Ah, duke fërgëlluar shkoi, u tret.
　
Sapo nga unë u largua
Një kalimtar e hetoi,
I heshtur, i mistershëm:
Psherëtiu dhe e pushtoi.
　
ËSHTË NJË BUZËQESHJE DASHURIE
　
Është një buzëqeshje dashurie
E një buzëqeshje mashtrimi.
Dhe është një tjetër buzëqeshje
Ku të dyja buzëqeshjet mpleksen.
　
Është një shikim urrejtjeje
E një shikim përbuzjeje.
Dhe është një shikim i përbërë nga këto shikime
Të cilin më kot
Ta harrosh ti përpiqesh.
　
Sepse në fund të thellësisë së zemrës depërton
E thellohet në thellësi të ashtit
E asnjë buzëqeshje që ishte ndonjëherë buzëqeshje
Por vetëm ajo e njëjta buzëqeshje
Nga djepi deri tek varri
Mund të buzëqeshet vetëm një herë
Dhe kur është buzëqeshje
Çdo mjerim fund merr.
　
　
PSE KUPIDI ISHTE NJË DJALË
　
Pse Kupidi na ish një djalë
E pse një djalë ishte vallë?
　
Për gjithsa në jetë unë kam parë
Ai duhej të ishte patjetër Vajzë;
　
Sepse ai do të gjuante me hark
E Vajza do ta gjuante me syrin e saj;
　
dhe që të dy janë gazmorë plot harè
e qeshin atëherë kur qajmë ne.
　
Ta bësh Kupidin një djalë
Do të thotë që Vajza Kupidin e tallë;
　
Sepse një djalë nuk mund ta kuptoj gjënë
Gjersa burrë ai të jetë bërë;
　
E kur të bëhet burrë do të ketë
Aq shumë plagë shkaktuar me shigjetë
　
Sa atij të shkretit e gjithë jeta
Do t
'i shkojë duke mbyllur plagët shkaktuar nga shigjetat.
　
Ka qenë gabimi i grekërve të lashtë
Që e shndërruan Dashurinë në një djalë
　
Dhe Gruan e shndërruan në Shtatore Guri
Dhe çdo Gëzim që atëherë u zhduk dhe humbi.
Comments (0)
Dërgoja shokut
Printo
