Kur kryeministri grek Jorgos Papandreu diskuton planin e shpëtimit prej $ 145.000.000.000 që është miratuar të dielën, ai i përshkruan financat kaotike të kombit të tij në gjuhën që duhet të ketë kuptim edhe për tatimpaguesit tersë gjermanë, të cilët do të derdhin pjesën më të madhe të parave të shpëtimit.
Problemi i Greqisë, thotë Papandreu, ishte se ajo ka zhvilluar një kulturë financiare në të cilën korrupsionin dhe evazion fiskal i përhapur tolerohet. Krerët e saj bënë premtime që nuk mundën t'i mbajnë; ata e zgjeruan punësimin në sektorin publik aq shumë sa që nuk e dinte askush, me siguri, numrin e punonjësve të qeverisë.
Tani është koha për të përdorur euro-instrumentin, me një nga programet më të rënda të kursimit, të paktën në letër, të propozuar ndonjëherë për një vend të zhvilluar. Paketa do të zvogëlojë pagat e sektorit publik dhe pensionet për tre vjet dhe do të ulë deficitin buxhetor grek nga 13,6 për qind e prodhimit të brendshëm bruto në më pak se 3 për qind deri në fund të 2014. Për çdo pesë prej punonjësve qeveritarë të cilët lënë punët e tyre, vetëm një do të punësohet.
"Kjo do të krijojë një Greqi tjetër," tha Papandreu në një intervistë të dielë. "Basti ynë bazë është se ne jemi duke ndalur çrregullimin, duke ndalur marrjen e ryshfetit dhe evazionin fiskal." Ai shpjegoi se sipas kulturën e vjetër, "ka pasur një kuptim që njerëzit të cilët kishin fuqinë dhe mjetet mund të vërtiten dhe të bëjnë atë që ata donin. Ata pyesnin: " Pse duhet të paguaj taksat e mia kur të tjerët nuk e bëjnë? "
"Greqia ishte për një kohë tokë financiare e askujt. Sipas Papandreut, ajo kohë përfundoi të dielën. Ai arriti të bindë këtë fundjavë ministrat e financave të Bashkimin Evropian dhe Fondin Monetar Ndërkombëtar për të zgjeruar paketën e shpëtimit, në shkëmbim të koncesioneve grekw. Ne do të shohim gjatë kësaj jave nëse tregjet financiare besoj se Papandreu mund t'i mbajë këto premtime.
"Kursimi" dhe "Greqia" nuk shkojnë lehtë në të njëjtën fjali. Kjo është arsyeja im kryesor për skepticizëm në lidhje me paketën e-bailout kursimit. Ai shkon kundër frymës freewheeling, i egërsuar kombëtare që e bën një vend të tillë Greqia lezetshëm për vizitë - e tillë një makth për ministrat e financave nga vendet më pak xhymerte të Evropës veriore. Por është pikërisht ato çështje kulturore që Papandreu tregoi se ai është i gatshëm për të trajtuar.
 
 
Papandreu foli me telefon nga shtëpia e tij në Athinë, të dielën në mbrëmje vonë. Negociatat me ministrat e financave të BE, të cilat u zvarritën për ditë të tëra, kishin përfunduar. Demonstruesit e zemëruar grekë që kishin qenë në rrugë këtë fundjavë, duke protestuar për atë që një zyrtar i sindikatës i quajti shkurtime "të egra", kishte shkuar në shtëpi atë natë.
 
 
 
Kryeministri ishte duke u përpjekur të bënte më të mirën e tij për të nxitur në mënyrë pozitive ngjarjet. Ai pohoi se dështimi i kulturës së vjetër të korrupsionit krijoi "një mundësi të re për Greqinë dhe për investitorët" për të ndërtuar ekonominë mbi një themel më të fortë. Ai tha se ka në plan të kryejë një regjistrim të mbështetur në forcat e punës të sektorit publik - po, kjo është vërtet e keqe - dhe të zëvendësojë një sistem kaotik në të cilën disa nga shpërblimet publike janë të kompjuterizuar dhe të tjerat janë mbajtur nën dorë.
 
Dëmi i korrupsionit për ekonominë greke është i madh, tha Papandreu. Ai përmendi një studim Institutit Brookings që vlerësoi koston totale në 20000000000 $, dhe një studim greke që e çoi koston në $ 30000000000. Rushfetit llogaritet në 8-12 për qind të GDP-së greke, tha Papandreu.
 
 
 
Çfarë vjen më pas për Evropën, tani që paketa e shpëtimit greke është negociuar? Pyetja e parë që eurozona do të përballë nga e hëna është nëse ekonomitë e tjera të dobëta, të ngarkuara me borxhe - Portugalia, Irlanda dhe Spanja - gjithashtu do të duhet të shopëtohen për të shmangur falimentimin. Shpëtimet financiare priren të jenë si domino: Pasi bie njëra, të tjerat priren ta ndjekin.
 
Por sfida më të mëdha është për të rregulluar sistemin fiskal evropian - ose, për të qenë më të saktë, mungesa e një të tilli - që krijoi krizën në radhë të. Kjo eurozonë ka qenë një amalgamë e pazakontë i një monedhe, mw 16 ministra financash ku asnjë nuk ka përgjegjësi përfundimtar. Kjo duhet të ndryshojë.
 
Papandreu përmendi paketën stimul që Greqia dhe vendet e tjera të BE-së miratuan më 2008 me urdhër të Brukselit. Rregullat janë tepër elastike, tha ai, dhe në Greqi paratë stimul vetëm "frynë borxhin dhe deficitin".
Grekët kanë nevojë për të ndryshuar kulturën e tyre financiare në vigjilje të kësaj krize, ashtu si thotë Papandreu. Por ajo që është po aq e nevojshme është një ndryshim i kulturës në Bruksel dhe në kryeqytetet e eurozonës, në mënyrë që Evropa të ketë një bashkim jo vetëm sa për të thënë./Elida Buçpapaj
 
--
Is austerity a Greek myth?
By
David IgnatiusMonday, May 3, 2010
When Greek Prime Minister George Papandreou discusses the $145 billion bailout plan that was adopted Sunday, he describes his nation's chaotic finances in language that should make sense even to grumpy German taxpayers who will be putting up the largest share of the rescue money.
Greece's problem, Papandreou says, was that it developed a financial culture in which pervasive corruption and tax evasion were tolerated. Its leaders made promises they couldn't keep; they expanded public-sector employment so much that nobody even knew, for sure, the number of government employees.
Now it's time to pay the euro-piper, with one of the most severe austerity programs, on paper at least, ever proposed for a developed country. The package will cut public-sector wages and pensions for three years and slash the Greek budget deficit from 13.6 percent of gross domestic product to less than 3 percent by the end of 2014. For every five government workers who leave their jobs, only one will be hired.
"This will create a different Greece," Papandreou said in an interview Sunday. "Our basic bet is that we are cutting down on disorder, cutting down on graft and tax evasion." He explained that under the old culture, "there was a sense that people who had the power and means could go around and do what they wanted. They asked, 'Why should I pay my taxes when others don't?' "
That financial never-land was Greece in the old days. According to Papandreou, those days ended Sunday. He managed to persuade European Union finance ministers and the International Monetary Fund to extend the rescue package this weekend, in exchange for the Greek concessions. We'll see this week whether the financial markets believe that Papandreou can deliver on these promises.
"Austerity" and "Greece" don't go easily in the same sentence. That's my chief reason for skepticism about the bailout-austerity package. It goes against the freewheeling, boisterous national spirit that makes Greece such a delightful place to visit -- and such a nightmare for finance ministers from the more uptight, less spendthrift countries of northern Europe. But it's precisely those cultural issues that Papandreou indicated he is ready to tackle.
Papandreou spoke by telephone from his home in Athens late Sunday evening. Negotiations with the E.U. finance ministers, which have dragged on for days, had ended; the angry Greek demonstrators who had been in the streets this weekend, protesting what one trade union official called "savage" cuts, had gone home for the night.
The prime minister was trying his best to put a positive spin on events. He argued that the demise of the old culture of corruption created a new "opportunity for Greece and for investors" to build the economy on a more solid foundation. He said he plans to conduct a census to count the public-sector workforce -- yes, it's really that bad -- and replace a haphazard system in which some public pay records are computerized and others are kept by hand.
Corruption's drain on the Greek economy is huge, Papandreou said. He cited a Brookings Institution study that estimated the total cost at $20 billion, and a Greek study that pegged the cost at $30 billion. Graft accounts for 8 to 12 percent of Greek GDP, Papandreou said.
What comes next for Europe, now that the Greek rescue package has been negotiated? The first question the eurozone will face Monday is whether the other weak, debt-laden economies -- Portugal, Ireland and Spain -- will also need bailouts to avoid default. Financial bailouts tend to be like falling dominoes: Once one goes down, the others tend to follow.
But the larger challenge is to fix the European fiscal system -- or, to be more accurate, the lack of one -- that created the crisis in the first place. This eurozone has been a weird amalgam of one currency, 16 finance ministers and no final accountability. That must change.
Papandreou cited the stimulus package that Greece and other E.U. countries adopted in 2008 at the behest of Brussels. The rules were too flexible, he said, and in Greece the stimulus money just "ballooned the debt and deficit."
The Greeks need to change their financial culture in the wake of this crisis, just as Papandreou says. But what's equally necessary is a culture change in Brussels and the eurozone capitals, so that Europe has a union in more than name only.
davidignatius@washpost.com