Sa herë vjen 12 Shtatori, njëri krah i politikës shqiptare kujton Azem Hajdarin, ndërsa tjetri hesht. Njëri krah e kujton si një ritual, më shumë për t'ia marrë vlera Azem Hajdarit se për t'i dhënë nga vlerat e veta. Azem Hajdari kujtohet jo për ta pasur si model, sepse politika shqiptare ka si pikë referimi mjerisht vetveten.
Edhe ata që thonë se janë bashkëluftëtarë të Azemit, e përsërisin këtë gjë vetëm sa herë vjen 12 Shtatori, dita kur deputeti i Kuvendit të Shqipërisë u masakrua në mënyrën më barbare nga forcat më okulte të së majtës shqiptare, ose sa herë vjen Dhjetori kur Shqipëria shpalli pluralizmin.
Azem Hajdari simbolizon një prej figurave kyçe të këtij pluralizmi makabër, tragjik, të stërzgjatur dhe kontravers, ashtu si vetë tranzicioni në Shqipëri.
Kësaj here shtypi i majtë, nëpër kryefaqe vendosi titullin se "As Sali Berisha dhe as Jozefina Topalli nuk e vizituan as familjen apo memorialin e Azemit". Por, megjithatë këtë ritual e kryen figurat më të larta të PD-së dhe institucioneve shqiptare, përfshi kreun e shtetit e me rradhë, përveç opozitës e cila mungon gjithnjë, edhe kur ishte në pushtet edhe tani. Në emër të z.Topalli u vendos një kurorë në memorialin e Azemit, ndërsa Berisha ndodhej jashtë Tiranës.
E reja e këtij përvjetori ishte se Fatmira Hajdari, kërkoi nga PD hapjen e Dosjes së Azemit, duke kujtuar se procesi i hetimit i vrasjes të Azemit, ishte komentuar si një "farsë" nga kryeministri Berisha, i cili në vitet më kritike të Shqipërisë 1997-1998 krijoi lidhje të ngushta me Azemin, kohë kur Azem Hajdari ishte pjekur dhe maturuar si politikan, kur gëzonte një popullaritet të padiskutueshëm. Azem Hajdari sot, po të ishte gjallë, padyshim do të ishte një konkurent i patundshëm i qendrës së djathtë, ku me vështirësi po dalin në pah emrat e rinj apo vazhduesit e Berishës, i cili si gjithnjë ka mbetur figura më e pakonkurueshme e këtij krahu politik.
Por qëllimi i këtij shkrimi nuk lidhet me komentet e shtypit të majtë për shndërrimin e figurës së Azem Hajdarit në burim gossipesh për politikën shqiptare. Unë do të isha e impresionuar sikur ndonjë nga gazetat e Shqipërisë të dilte me titullin: "E përse mungoi Ed Rama në vizitën tek memoriali apo familja e Azem Hajdarit ?". E përse mungoi kryetari i opozitës kur kujtohej ditëvrasja e Azemit për t'i shtrënguar dorën Azemit të vogël dhe për t'iu betuar me dorë në zemër, siç bën rëndom, se e majta shqiptare po reformohet jo me sloganë por si një detyrim kombëtar, sepse pa reformimin e njëmendë të së majtës, me trashëgimi staliniste, pa shpartallimin e forcave të saj okulte, të cilat urdhëruan ekzekutimin e Azemit, e ardhmja e Shqipërisë është e turbullt.
I jap shumë të drejtë bashkëshortes të Azemit, Fatmira Hajdarit, e cila i kërkon PD-së të inicojë rihetimin e vrasjes së Azemit, për të hedhur dritë në një krim të pazbardhur, i cili ka ndodhur në ditët tona dhe nëse nuk do të zbardhet do të vazhdojë të inkriminojë politikën.
Fakti që 12 Shtatori e Azam Hajdari kujtohet nga një palë e politikës dhe harrohet nga pala tjetër, flet se gjithçka ka mbetur pezull, në terr dhe e pandriçuar. E duke mbetur e pandriçuar e vërteta e vrasjes së Azem Hajdarit, e sotmja politike e Shqipërisë është me hije. Ndriçimi i vrasjes të Azem Hajdarit do të ndriçojë të vërtetën për të cilën sot ka nevojë absolute pluralizimi në Shqipëri.
Dosja e Azem Hajdarit duhet të rihapet dhe rihetohet, ashtu sikur duhet të hapen edhe Dosjet e Diktaturës, sepse nëse do të mbahen të mbyllura, dhe nëse do të vazhdojnë të mbrohen nga cerberët, demokracia shqiptare do të ngjajë gjithnjë si një tigër prej letre, ndërsa pluralizmi shqiptar do të jetë si një kështjellë prej rëre.
Nuk është çështja se kush e viziton dhe kush mungon tek Memoriali i Azemit, çështja qëndron që roli dhe figura e Azem Hajdarit të mos mbetet në pasurinë e një partie, apo në mëshirën e partiakëve, por të kthehet në një figurë simbol të pluralizmit në Shqipëri.
Rihapja e hetimeve dhe institucionalizimi i figurës së Azem Hajdarit është ajo që duhet. Prandaj pyes, e kur Azem Hajdari do të kthehet në një simbol të përbashkët të pluralizmit politik shqiptar? Sepse, vetëm atëhere mund të besohet se politika shqiptare do të jetë e vendosur në shina, sipas prerogativave të një shteti Perëndimor.
(Ky opinion është botuar tek Bota Sot më 15 Shtator 2010)
14 Shtator 1998 - 14 Shtator 2010
E KUR AZEM HAJDARI DO TË KTHEHET NË NJË SIMBOL TË PËRBASHKËT TË PLURALIZMIT SHQIPTAR ?
NGA ELIDA BUÇPAPAJ
ALL TOGETHER NOW - TË GJITHË SË BASHKU TANI !
NGA ELIDA BUÇPAPAJ
PROJEKT-REZOLUTA KAMALEON E 28-SHES ?!
NGA ELIDA BUÇPAPAJ
ESHTON NUK MUND T'I GJUNJËZOHET TADIÇIT
Nga ELIDA BUÇPAPAJ
KATEDRALJA E NËNË TEREZËS E BEKUAR NGA RUGOVA SHPREHJE E PASURISË KOMBËTARE DHE EVROPIANE
Nga ELIDA BUÇPAPAJ
VENDET E NATO-S E ÇLIRUAN KOSOVËN, NJOHËN PAVARËSINË E SOT E MBËSHTESIN FUQISHËM NË METROPOLET E DIPLOMACISË BOTËRORE
Nga ELIDA BUÇPAPAJ
DELIRI I VUK JEREMIÇIT FIKET PËRBALLË LIQENIT TË PERUÇACIT
Nga ELIDA BUÇPAPAJUNIFIKIMI I FAKTORIT POLITIK NË SHQIPËRI NË SHËRBIM TË KOSOVËS DETYRIM EVROPIANO-KOMBËTAR
Nga ELIDA BUÇPAPAJ
SHQIPËRIA NDRYSHE NGA ÇEKIA
Nga ELIDA BUÇPAPAJ
Comments (0)
Dërgoja shokut
Printo
