Një nga betejat më të vështira zgjedhore për çdo parti politike është qarku i
Shkodrës, ku PD ka strehën e sigurtë, pararendësen e triumfeve të saj. Mirëpo
PS prej ndoca palë zgjedhjesh ka formësuar një elektorat bazë, i cili me
përllogaritje i jep asaj gjithsej katër deputetë nga 11 mandatet që ka ky qark.
Përderisa tanimë e majta është bashkuar, teksa LSI është hedhur në vathën e PS,
e të dyja do të shkojnë së toku drejt zgjedhjeve të 23 qershorit, elektorati
socialist duket i ngurtësuar dhe natyrshëm më i motivuar. Shtoi faktin që LSI
prej vitesh ka ndërtuar një strukturë bazë në kryeqendrën e veriut, ngërthen në
vetvete një betejë me të papritura, ku nuk përjashtohet ndonjë surprizë e
mundshme. Kujtojmë se LSI kandidon të parin në listë biznesmenin Agron Çela, i
cili ka marrë në duar fatet e klubit të futbollit Vllaznia, një dashuri në masë
e shkodranëve sportdashës.
Për t'u rikthyer në zanafillën e kësaj trajtese analitike, e cila merret
posaçërisht me Partinë Socialiste dhe dy prej kandidatëve të saj në qarkun e
Shkodrës, në krye të herës ia vlen të ndaj mendimin personal se
ç'karakteristika duhet të zotërojnë kandidatët që i ofrohen popullit. Së pari,
duhet të jenë njerëz të shkolluar, të edukuar dhe të kulturuar më së miri. Së dyti, nuk duhet të kenë pasur probleme me
drejtësinë. Së treti, të kenë dhënë prova se nuk u shërbejnë urdhrave partiakë,
por interesave të qytetarëve. Së katërti, të mos kenë probleme morale dhe as
lidhje me të kaluarën e baltosur komuniste. Sigurisht, këto vlera të krahasueshme
mes kandidatëve as që merren për bazë nga liderët e subjekteve politike në
vend, pasi arsyetimi i tyre nuk shkon përtej maksimalizimit të votave, paçka se
ç'përfaqësojnë realisht në popull të propozuarit e tyre, duke bërë çështjen e
hartimit të listave "propria causa".
Në këtë kaos dhe zallahi politike, ku sejmeni dhe lajkatari ngrihen në stadet
më të larta të intelektualizmit, ka edhe prej atij soji që ia vlen të ndalesh.
Për shembull Namik Kopliku dhe Mimoza Hafizi pasqyrojnë një pjesë të
rëndësishme të vlerave të shënuara më sipër, se ç'karakteristika duhet të
gëzojnë të propozuarit e partisë për të përfaqësuar më pas popullin në Kuvendin
e Shqipërisë. I pari, rrjedh nga familjet më të vjetra qytetare shkodrane. Ka
mbaruar shkollën e mesme "Jordan Misja" në Shkodër me të gjitha notat dhjeta.
Pastaj është diplomuar në fushën e hartografisë dhe ka mbaruar doktoraturën në
Francë. Ndërkohë, prej vitesh është pedagog në fakultetin e Inxhinierisë së
Ndërtimit. Në vitin 2007, nën siglën e PS, kandidoi në Shkodër për kryetar
bashkie përballë Lorenc Lukës së PD, ku humbi betejën për të parin e qytetit,
por, me këtë humbje dinjitoze, fitoi garën brenda strukturave të së majtës,
teksa gjatë fushatës pasqyroi kulturë dhe emancipim, paçka se në elektorat
platforma "plugiste" peshoi më pak se ajo "zgjebiste". Në fund, pas publikimit
të rezultateve nga KQZ, doli në një konferencë për shtyp dhe pranoi humbjen,
uroi kandidatin kundërshtar dhe mes të tjerash u shpreh: "E kam për nder t'i
shërbej Shkodrës". Pra, tregoi atë që pak herë e kemi hasur në politikën tonë:
qytetarinë, respektin ndaj kundërshtarit, kushdo qoftë ai, dhe pranimin e
humbjes. Po ashtu, edhe Mimoza Hafizi rrjedh nga familjet qytetare shkodrane.
Ka përfunduar gjimnazin "Andon Zako Çajupi" në Tiranë dhe është diplomuar në
fakultetin e Shkencave të Natyrës për Fizikë, ku sot është shefe departamenti
pranë këtij fakulteti. Ajo është një emër i njohur në PS, duke qenë që herët
anëtare e forumeve të larta drejtuese të saj.
Kështu, ndonëse lideri socialist, ashtu si kundërshtarët e tij politikë, nuk i
largohet frymës së të fortëve, me muskuj, me pará, me arrogancë dhe budallallëk
me okë, veç e veç të shtojnë "miell" në "mullirin" e partisë, kësaj here, së
paku në Shkodër, me dy kandidatët Kopliku dhe Hafizi, tregoi respekt ndaj
popullit të Shkodrës, duke i paraqitur njerëz të denjë të këtij qyteti, me
tradita historike e kulturore, e nga ana tjetër, duke ofruar dijen përballë
votës së qytetarëve. Se kë do të zgjedhin këta të fundit, mes "Plugëve" dhe
"Zgjebove", kryqëzoj gishtat se nuk dua të besoj çaraveshanllëkun mendor.