Përmbajtjen e letrës, që ambasadori shqiptar në Washington, Zoti Gilbert
Galanxhi u dërgoi kohët e fundit eprorëve të tij në Ministrinë e Jashtme të
Shqipërisë në lidhje me kushtet shumë të vështira të postit diplomatik që ai
drejton, e mori vesh i gjithë dheu. Gjendja e mjeruar e kësaj ambasade nuk
ishte e panjohur për të gjithë ata që kanë patur rastin ta vizitojnë atë post
diplomatik gjatë viteve, por askush nuk interesohej për atë punë, duke
preferuar që të injorohej realiteti.
Ambasadori Galanxhi mori kurajon kohët e fundit t'i dokumentonte në letër
hallet e tija aktuale dhe të ambasadës që ai drejton, por në të vërtetë,
situata në këtë ambasadë kështu ka qenë gjithmonë, në mos me keq. Gjatë viteve,
unë kam patur rastin të vizitoja shpesh ambsadën e Shqipërisë në Washington.
Fatkeqësisht detyrohem të them se në çdo rast që e vizitoja, u largoshja s'andejmi
jo vetem i prishur qejfi dhe i indinjuar, por si shqiptar, e ndjeja veten edhe
si i koritur para të huajve që vizitonin, sidomos me rastin e festës kombëtare,
Pavarësisë së Shqipërisë. Më kujtohet nja 10 vjet më parë, me rastin e një
pritjeje për festën e 28 Nëntorit, ku të ftuarit amerikanë dhe të tjerë
detyroheshin të mbanin të veshura palltot e.dimrit, sepse ndërtesa nuk kishte
ngrohje dhe për më tepër, xhamat e një dritareje ishin të thyera.
Dërgimi i letrës së Ambasadorit Galanxhi, mund te ishte nje masë dëshpëruese
nga ana e tij --dhe ndoshta jo aq diplomatike -- por për mendimin tim dërgimi
dhe publikimi i saj ishte shumë i nevojshëm, për të mos thënë i domosdoshëm,
si e vetmja mënyrë për të tërhequr vëmendjen e Tiranës zyrtare dhe të publikut
më të gjerë shqiptar mbi gjendjen e rëndë në të cilën gjëndet përfaqësia
diplomatike e Shqipërisë, në vendin, sot për sot, më të rëndësishëm në botë, për
fatin dhe interesat e kombit shqiptar.
Gjatë dy dekadave të fundit, presidentë, kryeministra, me dhjetëra deputetë,
gazetarë dhe personalitete të fushave të ndryshme të Shqipërisë kanë vizituar
Washingtonin. Pasi kam qenë dëshmitar i këtyre vizitave të shumëta, unë rrallë
herë, për të mos thënë asnjëherë, kam takuar ndonjë vizitor të nivelit të lartë
nga Shqipëria të ketë vizituar ambasadën e vendit të vet në Washington. Nuk e
di nëse ata anashkalonin një vizitë të tillë me qëllim apo pa qëllim, por një
gjë është e sigurt se po të kishin vajtur ta shohin ambasadën, ata do e kishin
parë se në çfarë rrethanash (nuk) funksiononte ajo ambasade. Mosinteresimin
personal dhe zyrtar ndaj përfaqësisë së Republikës së Shqipërisë në
Washington"”nga ana e vizitorëve zyrtar të Tiranës nga të gjitha grupet politike
-- e kam vënë re gjate viteve që kam punuar atje, por kam venë re edhe dukuri
të tjera, që mua më dukeshin atëherë dhe sot absolutisht të pakuptueshme dhe
që më në fund kanë çuar në situatën skandaloze për të cilën ankohet ambasadori
në letrën e tij dërguar Tiranës zyrtare.
Për dekada, regjimi komunist i Enver Hoxhës refuzonte vendosjen e marrëdhënieve
diplomatike me Shtetet e Bashkuara. Sot Shqipëria ka marrëdhënie të ngushta me
Washingtonin, për të cilat ne të gjithë jemi krenarë, por fatkeqësisht, në të
vërtetë, siç ven në dukje edhe ambasadori Galanxhi në Washington Tirana nuk ka
ambasadë funksionale. Edhe për këtë situatë, në vend që të kërkohen e të
sugjerohen zgjidhje të problemeve, është bërë tani top futbolli për median dhe
politikën, në pritje të përftimeve politike. Varësisht nga pikëpamja
politiko-partiake, media dhe personalitetet politike akuzojnë njëra tjetrën për
gjendjen e krijuar në ambasadën e Shqipërisë në Washington. Ish-Ministri i
Jashtëm Paskal Milo, tha në një intervistë se e konsideron ngjarjen si
"një turp për qeverinë shqiptare", duke shtuar se, "është pak të
thuhet se është një skandal.'' Zoti Milo, gjëndja në ambasadën e Shqipërisë në
Washington ishte skandaloze në kohën tuaj dhe është skandaloze edhe sot.
Ndërsa Ministri i tanishëm i Punëve të Jashtme, Zoti Edmond Panariti u citua të
ketë thënë se është në dijeni të problemit dhe se e ka ngritur çështjen me
organet përkatëse të qeverisë dhe të parlamentit, duke shtuar se megjithë shkurtimet
në buxhet për arsye të krizës ekonomike, që sipas tij, ka prekur edhe
diplomacinë e vendeve të tjera, Ministria që ai drejton, "do të garantojë
funksionimin normal të ambasadave dhe shërbimin diplomatik në të gjitha vendet
ku ajo përfaqsohet, natyrisht, duke pasur më përparësi qëndrat tona kryesore në
SHBA, në Bruksel dhe në Kombet e Bashkuara." Megjithëse është e vështirë të
nxirret ndonjë pëfundim nga kjo deklaratë e ministrit të jashtëm shqiptar,
duke marrë parasysh përmbajtjen e letrës së ambasadorit Galanxhi, është
vështirë të besohet se Tirana zyrtare u jep përparësi serioze posteve
diplomatike në SHBA, siç pretendon krye-diplomati shqiptar.
S'ka dyshim se qeveria e sotme ka përgjegjësitë e veta si dhe detyrimin, në
interesin kombëtar, për ta zgjidhë këtë çështje sa më parë që të jetë e mundur
dhe për të venë kontrollet e nevojshme mbi buxhetin, mbi nivelin e fondeve dhe
mbi personelin që i mbikyr ato, por e vërteta është se skandalet në këtë
ambasadë -- qoftë për mungesë fondesh, qoftë për abuzim fondesh -- kanë prekur
këtë post diplomatik ç'prej fillimit të hapjes së tij 20-vjet më parë. Kjo ka
ndodhur pa dallim se cila parti kishte qeverinë në dorë në Tiranë, socialistët
apo demokratët. Për këtë, të dy palët mund të mburren se përfaqësinë diplomatike
në shtetin më të rëndësishëm të botës dhe aleatit historik të kombit shqiptar e
kanë kthyer në një post krejt të parëndësishëm dhe jo funksional.
Shqipëria e ka ndërtesën e ambasadës në Washington, megjithse e mbyllur për një
kohë të gjatë tani, për arsyet që ve në dukje vetë ambasadori Galanxhi në
letrën e tij dërguar organeve qeveritare në Tiranë.. Ndërtesa e ambasadës është
paguar me paratë e taksa-paguesve shqiptarë dhe si e tillë duhet të jetë e
hapur për të gjithë. Është në interesin kombëtar që kjo ambasadë të hapë
dyert sa më parë dhe të funksionojë normalisht si përfaqësi e një shteti
funksional në sytë e Washingtonit zyrtar, për miqtë tanë amerikanë dhe për
shqiptarët që jetojnë e punojnë në këtë vend. Është urgjente që përfaqësia diplomatike
e Shqipërisë në Washington të hapet menjëherë dhe të veprojë në interes të
Shqipërisë dhe të shqiptarëve, 24 orë në ditë, shtatë ditë të javës dhe 12 muaj
në vit. Shqipëria ka nevojë për një ambasadë të denjë që përfaqëson vlerat e
shqiptarëve dhe për një përfaqësi që nderon shtetin dhe kombin shqiptar, por ka
nevojë edhe për një ambasadë që kultivon dhe forcon marrëdhëniet tepër të
rëndësishme diplomatike me Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe me popullin
amerikan. Shpresoj që mënyra se si trajtohet ambasada shqiptare në Washington
të mos jetë një reflektim i rëndësisë që Tirana zyrtare u kushton marrëdhënieve
të saj me Washingtonin. Hapni ambasadën!
Ndërtesa e Ambasadës së Shqipërisë në Washington
Comments (0)
Dërgoja shokut
Printo
