*** Qeveria e Serbisë lidh traktate ndërkombëtare për për tjetërsimin e Trepçës
si "pasuri serbe", kurse kryeministri i qeverisë së Kosovës, Hashim Thaçi lidh
"marrëveshje paqësore" me kryeministrin e Serbisë, Ivica Daçiq në Bruksel, duke
e mashtruar popullin se ajo është në interes të Kosovës. Kjo është miopi
politike nga e cila Kosova nuk përfiton asgjë përpos rrezikut, që në një të
ardhme të afërt, Veriu i saj të pacifikohet dhe të tjetërsohet nga ana ana e
Serbisë.
Me gjithë interpretimet e ndryshme si në shkallë vendore, ashtu edhe në atë
ndërkombëtare, ajo marrëveshje është në interes vetëm të njohjes së statusit të
autonomisë politike dhe territoriale të serbëve të barrikaduar në Veriun e
Kosovës (1999-2013), të cilët nuk e njohin Kosovën si shtet të tyre, por vetëm
Serbinë. Kjo është esenca e "Marrëveshjes historike" (Daçiq Thaçi), e
nënshkruar në Bruksel, më 19 prill 2013 nën patronatin ndërmjetësues të BE-së,
e cila, pa dyshim se, jo vetëm e lë të hapur për debat të mëtejmë ndërkombëtar,
por edhe e vë në pikëpyetje statusin juridiko-kushtetues dhe politik të
Republikës së Kosovës si në sfondin kombëtar, ashtu edhe në atë ndërkombëtar.
Kjo është arsyeja kryesore, pse qeveria dhe kuvendi i Kosovës, nuk duhet të
lidhin kurrfarë marrëveshjeje me Beogadin zyrtar derisa Serbia de fakto dhe de
jure, të mos e njohë Kosovën si shtet të pavarur dhe sovran, ashtu sikurse e ka
njohur Amerika dhe BE-ja etj. (90 shtete të OKB-së).
1.
Edhe nënshkrimi i këtij traktati ndërkombëtar nga ana e Beogradit zyrtar me palën
e Konsorciumit New Generation Power të Amerikës, është prova më dokumentuese
se, Serbia ende e konsideron Kosovën si koloni të saj të dikurshme (1912-1999).
Për më keq, kështu, thotë edhe Kushteta e Serbisë e vitit (2006), sipas së
cilës "Kosova është pjesë integrale e territorit të saj"!?
Derisa Qeveria dhe Kuvendi i Serbisë,nuk e ndryshojnë këtë Kushtetutë, Kosova
do të konsiderohet si "ÇËSHTJE E BRENDSHME" e Serbisë. Realisht, nuk mund të
ketë kurrfarë traktati miqësor dhe paqësor ndërmjet Kosovës dhe Serbisë derisa
qeveria Beogradit përzihet dhe infiltrohet vazhdimisht në çështje të brendshme
të Kosovës, madje, duke nënshkruar edhe traktate ekonomike, tregtare dhe
afariste me partanerë ndërkombëtarë, siç është rasti më i ri me Konsorciumin
New Generation Power (NGP) të Illinois-it.
ÇDO firmë , kompani a korporatë amerikane, që dëshiron dhe, natyrisht që ka
interes, të investojë kapitalin dhe bizneset e tyre në Kosovë, dyert i kanë të
hapura dhe janë të mirëseardhura, që të lidhin marrëveshjet dhe kontratat e
tyre me përfaqësuesit legjitimë dhe legalë të Qeverisë së Kosovës. Pse të mos
thuhet botërisht se investimet dhe kapitali amerikan në Kosovë ka përparësi
ndaj të gjithë partnerëve të jashtëm ndërkombëtarë ngaqë Amerika është ajo që
dha kontributin më të madh dhe ndihmën më të çmueshme historike, ekonomike,
politike, diplomatike, ushatarke dhe humanitare për çlirimin, për shpëtimin,
për pavarësimin dhe për demokratizimin e Kosovës.
2.
-A, nuk janë të mjaftueshme dy faktet e sipërtheksuara ( Kushtetuta në fuqi e
Serbisë dhe Traktati i nënshkruar për minierën "Trepça" të Kosovës) antiligjore
dhe antikushtetuese të Serbisë, ( që drejtazi dhe zhdrejtazi, e mohojnë
pavarësinë dhe sovranitetin e Republikës së Kosovës) që qeveria e Kosovës me
procedurë të shkurtër, të anulojë çdo marrëveshje, të nënshkruar në Bruksel (
më 19 prill 2013) nga ana e kryeministrit serb Ivica Daçiq dhe nga kryeministri
i qeverisë së Kosovës, Hashim Thaçi?
Si mund të arrihen marrëveshje me Serbinë, kur ajo, sipas Kushtetutës sa saj,
ende nuk ka hequr dorë nga Kosova e pavarur?
-Çfarë normalizimi "historik" i marrëdhënieve midis Kosovës dhe Serbisë, mund të
pritet, kur qeveria e Beogradit vazhdimisht po përzihet në çështje të brendshme
të Kosovës, duke e konsideruar atë si "pronë legale" të Serbisë?!
Logjika racionale dhe objektive e thotë se, nuk mund të ketë "marrëveshje
historike" ndërmjet Prishtinës dhe Beogradit, derisa Serbia nuk e njeh Kosovën
si shtet dhe si partner të barabartë sipas së drejtës ndërkombëtare.
Pa përmbushjen e këtij kushti të domosdoshëm dhe kryesore për normalizimin e
marrëdhënieve serbo-shqiptare(Beograd Prishtinë) as Amerika, as NATO-ja e as
BE-ja, nuk do të duhej që Serbisë t'ia hapnin dyert drejt integrimit evropian.
Pavarësisht nga interpretimet e ndryshme politiko-propagandistike dhe
diplomatike të "Marrëveshjes së Brukselit" (19 prill 2013), të nënshkruar nga
kryeministri serb Ivica Daçiq dhe nga kryeministri i qeverisë së Kosovës,
Hashim Thaçi, ajo nuk është kurrfarë garancie për normalizimin e marrëdhënive
ndërmjet Beogradit dhe Prishtinës, as për sigurimin e paqes dhe të stabilitetit
në rajon, derisa Serbia nuk e njeh Kosovën si shtet të pavarur dhe sovran.
3.
Sipas së drejtës ndërkombëtare dhe Kartës së Kombeve të Bashkuara, është tejet
e qartë se, një vend anëtar i Organizatës së Kombeve të Bashkuara ligjërisht ka
të drejtë të nënshkruajë ndonjë marrëveshje a traktat ndërkombëtar me ndonjë
shtet tjetër qoftë në kuptimin bilateral ose multilateral.
Kjo nuk është e diskutueshme, por e pakuptueshme dhe e papranueshme për të
drejtën ndërkombëtare, është kur një vend, siç është Serbia, ku autoritetet e
saj qeveritare në Beograd, të premtën, më 17 maj 2013, kanë nënshkruar një
marrëveshje ilegale me Konsorcoiumin New Generation Power të shtetit Illinois të
Shteteve të Bashkuara të Amerikës për shfrytëzimin e Minierës "Trepça" të
Kosovës.
Megjithë interesin ekonomik të të dy palëve të theksuara nënshkruese, kjo
marrëveshje është e papranueshme për qeverinë e Kosovës për shkak të faktit se
Serbia si një vend ish-kolonial (1912-1999), nuk ka asnjë të drejtë ligjore,
politike dhe ekonomike që të përfundojë çfarëdo lloj marrëveshjesh a traktatesh
ndërkombëtare me vendet e tjera për të shfrytëzuar ndonjë pronë, pasuri apo të
drejtën e Kosovës për shkak se Kosova është shtet sovran dhe i pavarur që prej
17 shkurtit të vitit 2008.
Pra, ligjërisht dhe politikisht, është mjaft e qartë se Serbia nuk ka asnjë të
drejtë të ndërhyjë në punët e Kosovës (qoftë politike, ekonomike apo tregtare,
etj), sepse Kosova qe 15 vjet nuk është më plaçkë koloniale e Serbisë, por
vetëm një shtet i pavarur dhe sovran, i shkëputur përgjithmonë nga Serbia
kolonialiste, i cili është zot i vetëvetës dhe vendos fatin e vet, e jo, as
Serbia kolonialiste gjenocidale, e cila për Republikën e pavarur dhe sovrane të
Kosovës, është vetëm një shtet fqinj, as më shumë e as më pak.
Prandaj, këtë argument ligjor dhe realitet konkret (de fakto dhe de jure),
autoritetet qeveritare të Serbisë, si dhe partnerët e saj ndërkombëtarë, duhet
ta marrin parasysh, për shkak të faktit se Kosova nuk është më kurrfarë kolonie
e Serbisë (1912-1999), por vetëm një shtet i huaj fqnijë, që në asnjë kuptim
nuk i përket Serbisë. Këtë të vërtetë, kështu duhet kuptuar edhe pala
nënshkruese e Konsorciumit New Generation Power (NGP), kur është fjala për
lidhjen absurde dhe joligjore të marrëveshjes së theksuar me palën serbe për
shfrztëzimin e minierës "Trepça" të Kosovës.
Në këtë rast, fajtore kryesore është qeveria e Serbisë, e cila me palën e
Konsorciumit të New Generation Power (NGP), ka nënshkruar një marrëveshje
ilegale, antiligjore për eksploatimin e minierës "Trepça", e cila është pasuri
e patundshme e Kosovës, jo e Serbisë kolonialiste.
Për këtë akt precedent antijuridik dhe antipolitik të shkeljes flagrante të së
drejtës ndërkombëtare dhe të dispozitave të Kartës së Kombeve të Bashkaura nga
e Serbisë.
Për shkak se Serbia vazhdimisht po ndërhyn në punët e brendshme të Kosovës së
pavarur, Qeveria e Kosovës dhe Qeveria e Shqipërisë, menjëherë duhet të
reagojnë në të gjitha instancat e bashkësisë ndërkombëtare (SHBA, OKB, BE,
etj.) në mënyrë që të parandalohet ndërhyrja dhe përzierja e saj në çështjet e
brendshme të Kosovës, sepse sjelljet dhe veprimet e tilla negative të qeverisë
së Serbisë, nuk janë vetëm shkelje e sovranitetit territorial dhe shtetëror të
Kosovës, por edhe të normave dhe parimeve të së drejtës ndërkombëtare, të
Kartës së Kombeve të Bashkuara, si dhe rendit pozitiv juridik ndërkombëtar.
Duke qenë se Shtetet e Bashkuara kanë meritat kryesore për çlirimin, pavarësimin,
zhvillimin dhe demokratizimin e Kosovës, çdo kompani , korporatë, ndërmarrje
apo firmë amerikane, etj, nuk ka nevojë që të përfundojë ndonjë marrëveshje ose
traktat me qeverinë e Serbisë për të investuar apo për të marrë ndonjë biznes
në Kosovë, thjesht, për faktin se Kosova më nuk nodhet nën tutelën e sundimit
të egër kolonial dhe hegjemonist të Serbisë, por është shtet sovran dhe i
pavarur, ashtu siç e kanë njohur Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe të BE-së,
më 17 shkurt 2008.
Pra, për hir të qartësisë së statusit juridiko-politik ndërkombëtar,
korporatat, kompanitë dhe firmat amerikane, nuk duhet të humbasin kohë, duke
lidhur kontrata fallso dhe të paligjshme me qeverinë e Serbisë, kur është fjala
për arritjen e ndonjë biznesi në Kosovë, sepse Serbia është një shtet i huaj
për Kosovën. Këtë të vërtetë, tashmë, e di Amerika, Evropa dhe të gjithë botën.
Nuk ka asgjë për të fshehur.
Në këtë rast, Power New Generation (NGP) nuk është dashur ta nënshkruajë atë
kontratë me qeverinë e Beogradit për Minierën "Trepça" të Kosovës, por direkt
me Qeverinë e Kosovës. Kjo do të kishte qenë rruga më e shkurtër dhe më e
thjeshtë, përkatësisht procedura normale dhe e ligjshme e arritjes së traktatit
të theksuar ndërkombëtar mes Konsorciumit New Generation (NGP) dhe qeverisë së
Kosovës.
Së fundi, nuk kemi se çfarë të spekulojmë, të improvizojmë a të taktizojmë
politikisht, as diplomatikisht (faktet janë fakte) Kosova pa Amerikën , do të
ishte vetëm një pikë uji në lumin e pafund kolonial të Serbisë.
Prandaj, rruga është e hapur dhe, nuk ekzistojnë kurrfarë pengesash ligjore,
apo të ndonjë natyre tjetër, që do t'i pengonin kompanitë, firmat dhe
korporatat amerikane, që të lidhnin kontratat e tyre me partnerët e biznesit
kosovar, pa kurrfarë ndërmjetësimi dhe kushtëzimi nga ana e qeverisë së
Serbisë, sepse Kosova është shtet i pavarur dhe sovran, e cila, në asnjë formë
institucionale ( territoriale, administrative dhe shtetërore) nuk i përket
Serbisë kolonialiste.